Episode Transcript
[00:00:05] Speaker A: Het gesprek over de jodenjacht van afgelopen donderdagnacht blijft doorgaan. Gisteren was er in de Amsterdamse gemeenteraad een spoeddebat en vandaag ook in de Tweede Kamer. In het Katshuis spraken verschillende Joodse organisaties gisteren met premier Schoof en met een grote delegatie van kabinetsleden. Aanstaande vrijdag moet er een voorstel liggen met een pakket aan maatregelen tegen antisemitisme. En bij dat overleg in het Catshuis gistermiddag was ook Ghanaan Hertzberger, de voorzitter van het Centraal Joodsoverleg. En vandaag is hij bij ons in de studio. Meneer Hertzberger, van harte welkom. Dank voor de aannodiging. Jullie waren gisteren in het Catshuis voor dat overleg met premier Schoof en met ook nog een hele aantal andere ambtslieden. Hoe was dat overleg?
[00:00:50] Speaker B: De instelling was goed. Er waren heel veel kabinetsleden.
En dat betekent dus dat de overheid en de regering het heel serieus neemt. Dat er nu echt wat gedaan moet worden aan het antisemitisme in Nederland.
[00:01:03] Speaker A: Ja, wat hebben jullie besproken tijdens dat overleg? Want het is een fors overleg. Er waren veel kabinetsleden bij, ook veel mensen uit de joodse gemeenschap.
[00:01:10] Speaker B: Ja, maar ook veel mensen uit maatschappelijke organisaties. Er waren mensen bij van de NRC, NCF. Er waren mensen van de werkgevers bij. Er waren mensen uit de cultuursector bij. Er was de hoofd van de Universiteit van Nederland daarbij. Dus heel veel maatschappelijke organisaties waren er ook.
Dus de politie was erbij, de KNVB, die waren allemaal en zaten we aan tafel. Het was een grote tafel met ik denk een man of twintig. Daarna waren er andere, toen was er een break-out-session, waar er zes tafels waren met kleinere groepjes. En die spraken dan over Joods maatschappelijk werk en over de studenten en over onderwijs en over andere zaken. Maar ik zat in die wat grotere kamer. Ik heb gelijk aan de orde gebracht dat de nood hoog is.
En we spreken al heel lang en men wil heel graag heel veel dingen. Maar ja, nu moet er hier wat gebeuren.
[00:02:06] Speaker A: Wat is de kern eigenlijk van uw betoog geweest?
[00:02:08] Speaker B: Dat we nu maandregen moeten nemen. En als we door blijven praten, dan vrees ik dat we ook wat doden kunnen gaan vallen.
En dat willen we allemaal niet. Kijk, de jodenjacht die geweest is, afgelopen de nacht op donderdag en vrijdag, heeft, voor de Israëli's die erbij betrokken waren, was het natuurlijk verschrikkelijk, maar ook bij de Joodse bevolking.
[00:02:33] Speaker A: Heel veel angst veroorzaakt, neem ik aan.
[00:02:35] Speaker B: Heel veel angst, heel veel angst. De burgemeester Amsterdam heeft een spoedbespreking gedaan met de Joodse gemeenschap. Ze hebben mij gebeld, kan je helpen? Ik zei, nou, ik kan het in verschillende appels groepen, kan ik het wel.
Verspreiden, komen er wat mensen? Ik zei, dat weet ik niet. Maar goed, er waren vier, vijfhonderd mensen. En iedereen was bezorgd. Dus er bleef ontzettend veel angst. Maar goed, angstgevoel.
[00:02:57] Speaker A: Maar dat hebben jullie dus gisteren ook gedeeld met premier Schoof. Maar wat was de reactie van de premier?
[00:03:02] Speaker B: Nou, die is geschokt en heeft ook een zelfde reactie gegeven die echt keihard was.
En dat er nu wat gedaan moet worden. En wat hij ook heeft gezegd, misschien ook wel interessant te weten, dat die donderdag werd ik gebeld door het bureau van de premier. En die zei, de premier wil graag met je spreken, dus dat moment in Budapest voor een Europese top.
Ik zei, nou prima, ik kan me bellen, maar tot tien over half vijf, want dan begint de sabbat.
[00:03:29] Speaker A: Op vrijdag was het.
[00:03:30] Speaker B: Ja, dan doe ik mijn telefoon uit. En toen belde hij, ja wat dan? Ik zei nou, na zes uur zaterdagavond kan ik me weer bellen. Hij zei, ja dat is toch een probleem? Ik belde terug tien minuten later. Ja, maar de premier wil je echt zien. Kan je hem niet ergens ontmoeten? Ik zei, nou nee, want het is sabbat. Als de premier wil, kan hij naar mijn huis komen.
Dus toen belde hij weer hoog en laag terug. Ja, de premier komt nodig van mensen uit. En dan komt de premier bij jou. Dus vrijdagavond hadden wij de premier op bezoek. Chabat met de premier zo. Maar hij neemt het heel serieus. En hij heeft daar gezegd en weer gezegd. Hij gaat het niet kleiner maken. Het is heel politiek dat het snel heel klein wordt gemaakt. Maar hij zegt, nee, het is heel groot.
En we moeten nu wat doen. En op dit moment, terwijl we hier spreken, is er een kamerdebat. Dus ik ben heel benieuwd naar zijn antwoorden. En wat jij ook net zei, heel benieuwd naar die antisemitisme nota die vrijdag komt.
[00:04:24] Speaker A: De maatregelen die jullie als CEO of jij als voorzitter van CEO hebben voorgesteld aan premier Schoop, kun je daar wat over zeggen?
[00:04:32] Speaker B: We willen vooral maatregelen graag hebben. Aan de ene kant de veiligheid van Joodse burgers, maar ook van niet-Joodse burgers. Gewoon beveiligen. Die gezichtsbedekkende kleding bij demonstraties roept heel veel angst op. De sit-ins die er zijn roept heel veel angst op. Op de Nederlandse stations.
is heel angstig. En de universiteiten, wat daar gebeurt met Joodse studenten en niet-Joodse studenten, dat is echt verschrikkelijk. En wat we nu laatst gehad hebben in Radboud.
waar die voorman komt, die uiteindelijk toch geweerd is uit Nederland.
[00:05:09] Speaker A: Daarmee bedoel je een voorman van Samy Doen?
[00:05:11] Speaker B: Ja, dat was Samy Doen, klopt. En die zou komen spreken bij de Radboud. En de meneer van Wehl, minister van Wehl en mevrouw Faber hebben tegengehouden dat hij naar Nederland kan komen voor dit doel.
En er was een protestgeluid, maar er waren maar 31 mensen, 31 geldhaftige mensen, die er opgestaan hebben, zeg je niet op onze universiteit. Nou, en dat gebeurt veel en veel te weinig. Dus wat ik heel erg merk is dat heel veel mensen zeggen tegen mij, ja ik vind het heel erg en natuurlijk moeten we het doen en we staan achter het Joodse volk en de Joden hebben ook recht in Nederland. Maar als puntje bij paaltje komt, spreken heel weinig mensen zich uit. En dat is wat we iedere keer zeggen, spreek je uit. En dat geldt dus voor Dat geldt voor de regering, maar ook voor de burgemeesters en ook voor de politieceps en ook voor de hoofden van universiteiten. Al die mensen moeten zich duidelijk uitspreken. Maar aan de andere kant zeg ik ook, ook bij de koffieapparaat. Als je wat hoort op je werk, spreek je ook uit. En ook in je huiskamer. Spreek je uit tegen alle vormen van racisme en haat.
[00:06:14] Speaker A: Een van de maatregelen die jullie ook op je website hebben gepubliceerd van het CAO is dat subsidies van culturele en andere instellingen die voorstellingen met een Joods karakter weigeren en of die haatstrijdende bijeenkomsten faciliteren, die moeten worden stopgezet. Dat zou een van de maatregelen zijn om antisemitisme tegen te gaan.
[00:06:32] Speaker B: Ja, ik weet niet of je antisemitisme tegen gaat, maar ik geef wel een versterking aan de Joodse Nederlanders. Want hoe kan het zijn dat een dat een locatie die een subsidie krijgt van de gemeente of van de overheid dan toch besluit, ja, wij willen geen Joods feest of wij willen geen Joodse komiek of wij willen geen Joodse lezing. En dat gebeurt aan de lopende band. Nou begrijp ik ook wel dat heel veel theater-eigenaren bang zijn. Die zijn gewoon bang. Ja, als we Joden hier naar binnen laten, wat gebeurt er morgen? En ik word op aangesproken en mensen zijn bang. En dat vind ik wel, dat is behoorlijk laf.
[00:07:07] Speaker A: Ja, hoe groot is dit probleem eigenlijk dat locaties zeggen van nou, Joodse instellingen, Israëlische voorstellingen, dat doen we niet.
[00:07:14] Speaker B: Dat is groot. Ja, ik denk heel groot, want ik hoor het uit mijn achterban. Ik hoor het ook van het CIDI dingen voor organiseren.
Joods Humanitair Fonds, die geven geld aan Joodse doelen in Oost-Europa. Helemaal neutraal. Die hebben ook al moeite om een zaal te vinden. Ik hoor ook van de christenen voor Israël die het ook vaak last hebben. Dus ja, dat is heel groot. En hoe kan je dat rijmen met een subsidie? Nou, en dan hebben ze altijd excuses van ja, het zat toevallig vol of het kwam niet uit in de programmering. Maar het is gewoon niet oké.
[00:07:48] Speaker A: U roept ook op tot een verbod van leuzen, zoals bijvoorbeeld Intifada Nou, wat we regelmatig op anti-Israel demonstraties horen, of ook From the River to the Sea, de befaamde leus, dat dat verboden zou moeten worden. Hoe verhoudt zich dat dan tegenover de vrijheid van meningsuiting?
[00:08:04] Speaker B: Ja, nou dat is heel groot spanning. Dat is dus vrij zo meningsuiting, maar het doet mij heel veel. Als iemand zegt, from the river to the sea, etcetera, etcetera. Ja, dat betekent gewoon dat ze alle joden, alle joden Israël weg willen hebben. Eigenlijk dat ze allemaal willen vermoorden. De geschiedenis heeft ons geleerd dat als mensen roepen dat ze je willen vermoorden, uiteindelijk gaan ze je ook vermoorden.
[00:08:26] Speaker A: Van woorden komen daden.
[00:08:27] Speaker B: Precies. Dus dat moet gewoon stoppen. En als ze roepen Intifada, Intifada, ja dat betekent gewoon, ik ben ook dood. En dat doet wat met iemand.
Het narratief momenteel is om steeds maar te roepen, Israël is genocidepleger, vermoorde kindernaars, apartheidstraat. En hoe vaker je het roept, hoe meer mensen het gaan geloven. Dus ik denk echt dat het zaak is dat we daar nu mee ophouden. We hadden eigenlijk al 30, 40 jaar geleden dat moeten doen in de stadions. Waar ook allemaal dingen werden geroepen. En dat werd allemaal maar toegelaten, toegelaten, toegelaten. En nu zijn we een paar jaar verder en dat is gewoon normaal.
[00:09:04] Speaker A: Die maatregelen die het CAO voorstelt aan het kabinet om het antisemitisme in ieder geval te proberen in te perken, hoe haalbaar zijn die?
[00:09:12] Speaker B: Nou, ik denk het wel. Kijk, er is nu een Kamer. Ik heb vanochtend het debat gezien. Er is een Kamerweerderheid om hier tegen te ageren. Dus ik hoop dat het nu komt. Het is best wel moeilijk om het allemaal te implementeren, dat begrijp ik ook wel. Maar ja, niets doen is ook geen optie. Dus er moet wat gebeuren en Den Haag staat er nu open voor. Dus we hopen dat ze enkele van onze voorstellen overnemen.
[00:09:38] Speaker A: U zegt van het debat is op dit moment gaande. Op het moment dat wij dit gesprek opnemen zijn ze bezig met debatteren. Het debat gaat ook vooral over wie is nou de schuldige. Er wordt deels gezegd van nou de Maccabi fans dat waren ook geen schatjes, om het even lief te zeggen. Er wordt gezegd van nou de PVV zegt de moslimjongeren die hebben het gedaan. De andere partijen zijn daar weer heel verontwaardigd over. Wie moeten we aanpakken als het gaat om antisemitisme?
[00:10:05] Speaker B: Nou ja, als we het over antisemitisme hebben, we hebben een hele scala aan daders. We hebben altijd latent aanwezig ultralinks, ultralechts, die zijn nog altijd. En waar we nu ook mee te maken hebben, de laatste jaren, helemaal naar 7 oktober, is de linkse woke.
[00:10:22] Speaker A: Leg eens uit, wie zijn dat?
[00:10:23] Speaker B: Nou ja, daar bedoel ik mee. De mensen die vinden dat Israël inderdaad genocide pleegt en een apartheidstaat is. En alles wat Israël is, is slecht.
Joden zijn Israël, dus joden zijn slecht.
Het is een hele simpele kijk op het leven, maar zo zijn ze wel. Dus we hebben geen recht om op universiteiten te zijn. We hebben geen recht om in theaters te zijn. En dat is best heel veel. Ik heb nu net gehoord dat op de UvA in Amsterdam zijn er 57 docenten.
...die gezegd hebben aan de nieuwe voorzitter van de Raad van de College van Bestuur... ...dat je moet uitspreken tegen Gaza. En omdat hij dat niet doet, tegen de momentele oorlog in Gaza, omdat hij dat niet doet... ...daarom is hij ongeschikt. En dat zeggen 57 docenten.
[00:11:11] Speaker A: Dus een man die zich neutraal houdt is eigenlijk tegen je? Die is fout.
[00:11:15] Speaker B: Die is fout. En dus... Maar goed, stel je voor je bent Joods student. En je zit daar en zo iemand heeft wat getekend, Joods docent. Ja, dat voel je niet prettig.
Dat komt niet uit de islamitische hoek, dat komt echt uit de linkse wook. Ook een groot probleem zijn Joodse docenten die op universiteiten zitten. Kijk, die studenten spreek ik mee en dan gebeuren er dingen, bijvoorbeeld ze mogen niet in werkgroepen. Want ze zijn voor het Zionisme uitgemaakt. Dus zeg je, je bent niet welkom bij ons in de werkgroep.
[00:11:50] Speaker A: Ze worden geweerd uit de werkgroep.
[00:11:52] Speaker B: En dan zeg ik, en dan wordt er dan met die docenten, weet ik wat, we maken voor jou een aparte opdracht. Dat kan jij rustig doen en heb je niet met andere mensen te maken.
Dit is gewoon fout. Joodse studenten hebben recht op een normaal onderwijs. Maar dan spreek ik met een Joods student en die zegt, laat gaan, maak er geen toestand van. Hoe meer toestand jij ervan maakt, hoe groter het wordt, hoe meer problemen ik heb. Dan ben je zelfs een kind wat.
[00:12:16] Speaker A: Op school gepest wordt en zegt, ga maar niet me bemoeien, want dan wordt het alleen maar erger.
[00:12:21] Speaker B: Ja, maar wat ik zo erg vind, ik hou van Nederland. Ik ben een vele generatie Nederlander, ik hou van Nederland.
Ik blijf hier wonen, maar ik vind het heel fijn als kinderen naar Ischol gaan en daar gaan wonen, het beloofde land. Heel graag, maar niet omdat ze moeten.
Omdat ze willen en omdat ze moeten. En ik heb nu best heel veel studenten die gewoon zeggen ook snel snel af te studeren. Ik doe een masters in Israël. Of snel snel af te studeren. Daarna ga ik naar Israël. Of ik ga helemaal niet studeren in Engeld. En dat is een beetje de tendens die je ziet. Dus dat is vanwege die linkse wook. En aan de andere kant hebben we de Marokkaanse straatschoffies. De scooterjongens. Ja, het scootertuig.
Ik wil duidelijk zeggen, dat zijn natuurlijk lang niet alle moslim jongens. De meeste zijn echt oké. Maar er zijn ook heel veel die, aan de ene kant denk ik, gefrustreerd zijn door het leven. En dat uiten op de Joden. En vinden dat zij op moeten staan voor hun broeders in Gaza. En voor hun broeders in Judea en Samarië, die onder druk worden.
[00:13:34] Speaker A: Er was gelijk ook mijn vraag van, is het geweld van die Amsterdamse jongeren, dat wordt dan gelinkt aan hun onvrede over de situatie in Israël, de oorlog met Hamas. Kun je die link zo maken of gaat het eigenlijk dieper, dat antisemitisme?
[00:13:49] Speaker B: Het was voor 7 oktober ook al, dus het is niks nieuws. Alleen, nu hebben ze wat gevonden. En dat vremen van Israël, dat begon eigenlijk al op 8 oktober. 7 oktober was alles nog erg. En 8 oktober, ja maar. En dan kregen we dat ja maar cultuur. Dat zag je nu weer.
Dat zag je nu weer. Dat inderdaad op vrijdag verschrikkelijk verschrikkelijk.
En zaterdag en zondag al was het dan ja, maar die supporters waren ook geen lieve kisten, die werden uitgelokt. Terwijl, alsof het normaal zou zijn dat als Ajax tegen Feyenoord speelt en Feyenoord-Hooligans doen gekke dingen in Amsterdam, dat Amsterdammers dan naar Rotterdam gaan om alle Rotterdammers in elkaar te slaan. Het is gewoon niet normaal. En er wordt dan wel vergoedelijkt. Ik hoorde trouwens ook een grap, misschien is het een foute grap, Op maandagavond is er een tram in de fik gestoken, ook een paar politieouders, maar ook een tram.
[00:14:43] Speaker A: Waar ook kankerjoden werd geroepen.
[00:14:45] Speaker B: Ja, klopt. Maar die tram had de kleur blauw-wit, dus die hadden waarschijnlijk iemand uitgelokt.
[00:14:55] Speaker A: Sinisch grapje. We hebben het hele jaar ook pro-Palestijnse demonstraties gezien, waar ook werd opgeroepen tot de intifada, waar ook soms Israëlische vlaggen werden verbrand. Terwijl nu de verontwaardiging vooral is omdat die Maccabi-fans een Palestijnse vlag van de muur zouden hebben getrokken en dat ze zeggen van zie je wel, die Israëlische supporters hebben het ook wel een beetje aan zichzelf te danken. Hoe kijk jij eraan?
[00:15:19] Speaker B: Als je in Israël bent, en ik ben gelukkig de afgelopen jaren een paar keer geweest, en je loopt op de Roerion Airport, dan zie je een groot bord staan met Israëli, je bent ambassadeur van Israël, gedraag je. Dat staat er. Een aantal van die jongens hebben zich niet gedragen. Ze zien zo'n vlag.
Nou, het zijn balorige jongetjes en die hebben twee of drie van die vlaggen naar beneden getrokken. Dat moeten ze niet doen. En ze roepen ook F-arabieren. Dat moeten ze ook niet doen. Hebben ze wel gedaan, maar dat rechtvaardigt absoluut niet wat erna gebeurd is. Dat er mensen gewoon op Joden in schellingen worden gejaagd. Dat is een hele andere orde.
[00:15:53] Speaker A: Ja, afgelopen donderdag en vrijdag, die donderdagavond was niet alleen de wedstrijd Ajax-Maccabi Tel Aviv, maar was ook de Kristallnacht herdenking. Jij hebt toen die avond ook gesproken, en het slot van je toespraak dat wil ik even een stukje van voorlezen, dan mag ik daar daarna op reageren.
Als slot zei je dit. Dit is niet de eerste keer dat we een oproep doen om maatregelen te nemen tegen antisemitisme. Om de Joodse gemeenschap te beschermen en om te voorkomen dat onze vrije westerse samenleving ten prooi valt aan het barbarisme dat ons allen bedreigt. Als we dat niet doen, als we nu wegkijken en normaal gaan vinden wat niet normaal is, dan is de kans groot dat we in de toekomst wederom worden geconfronteerd met vele lege stoelen in de Joodse gemeenschap. En een paar uur later gebeurt dit.
Het lijkt wel een beetje profetisch.
[00:16:46] Speaker B: Ja, dat ben ik niet. Maar het is een beetje een logische opzomming van wat er aan de hand is. Het wordt erger en erger. Ik heb twee jaar geleden voor het eerst gesproken bij de gestaldacht. Daar heb ik gesproken over hoe ik daar als kleine jongen kwam. En dat is echt allemaal lege plaats. En pas later realiseerde ik dat het kwam door die 104.000 Nederlandse Joden die vermoord zijn.
[00:17:08] Speaker A: Maar als we terug gaan naar die avond. Jij hebt die woorden geschreven voordat we al dat geweld zagen tegen de Maccabi supporters, voordat de Joodse gemeenschap... Wat waren jouw gedachten daarbij? Waarom vond je dit belangrijk om te zeggen?
[00:17:20] Speaker B: Omdat we langere tijd zien dat dingen misgaan.
Joden zijn een beetje vogelvrij geworden. Dat zie ik bij alle joden. Ik heb heel veel gasten, meneer de joden, gesproken de afgelopen tijd.
Die zeggen, god kunnen we wat doen? Kunnen we helpen? En die ook naar de Joodse gemeenschap toe trekken. Die jarenlang zich een beetje buiten de Joodse gemeenschap hebben geplaatst. En nu worden geconfronteerd. Nee, jij bent een Jood. En die dan weer terugkomen naar de Joodse gemeenschap. En je ziet die bedreigingen. En je ziet wat er gebeurt op scholen. In Amsterdam-West. Maar ook op normale scholen in Amsterdam. Altijd die nare ondertoon. Alles wat er gezegd wordt.
Er moet worden opgetreden en gelukkig hoorde ik hele goede dingen vandaag in de Tweede Kamer moeten optreden. Maar ik ben niet profetisch, ik denk een beetje logisch na.
Als dit zo doorgaat en als er nog meer dingen gebeuren, dan komen er weer lege plekken.
Ja, die vermoord worden. Aan de andere kant zijn er mensen die zeggen, ja, dan gaan we weg. Want ik heb altijd mijn ouders verweten, mijn grootouders. Waarom zijn jullie niet vertrokken voor 1940?
[00:18:28] Speaker A: Ben je erg boos geweest toen je hoorde over dat geweld in de straten van Amsterdam?
[00:18:33] Speaker B: Ja, ik ben niet erg boos geweest, want ik ben uit mijn bed gebeld door mijn zoon. Voor het eerst van zijn leven heeft hij een vader wakker gemaakt. Die zei, jong, je vader, je moet wat doen.
Toen ben ik aan het werk gegaan, ik heb gesproken met de mensen van de Joodse Beveiliging, Israëliërs ambassadeur gesproken, zowel als de burgemeester van Amsterdam, om te kijken wat er aan de hand is en wat kunnen we doen. Toen is heel snel opgeschaald dat Israëliërs weg wilden uit Amsterdam.
Heel veel taxis waren betrokken bij deze rellen. En bij deze jodenjacht. Dus niemand wilde meer een taxi nemen.
[00:19:09] Speaker A: Toen is er ineens een heel vrijwilligersnetwerk ontstaan. Vooral uit de Joodse gemeenschap.
[00:19:16] Speaker B: Om mensen op te halen. Oké, we halen mensen op. Ik ben het eerste ritje met mijn zoon mee gereden. Want ik wilde ook wel even zien wat er aan de hand was. Dan kwam daar een vader, een man van een jaar of 75. Een zoon, een paar kinderen.
Met twee auto's hebben we die meegenomen. De man is doodsbang. En ik belde naar de kabadrabijn. Zit ik wel in de goede auto? Echt bang. Heel bang die mensen. En die liepen daar met z'n vijven. Met drie kleine kinderen.
[00:19:44] Speaker A: Wat zei je dan tegen hem?
[00:19:45] Speaker B: Nou ja, ik probeerde er wat in te praten. Maar ik was ook een beetje aan het nadenken. Wat moet ik doen? En het was een heel onzekere tijd. Dus ik was aan het denken. Oké, ik moet toch die bellen, die bellen, dit doen, dat doen.
Dus ik had geen tijd om boos te worden, meer was ik in de actiemodus van wat moet ik allemaal doen.
De hele dag bezig. Vrijdagavond hadden we de minister-president. En toen ik sabbatmorgen wakker werd, dacht ik, er is wat. Oh ja, het is sabbat, dacht ik toen.
[00:20:12] Speaker A: En toen had je rust?
[00:20:14] Speaker B: Toen had ik rust. We zitten nu in de problemen, dacht ik. Dus toen, wanneer hij kwam, was het pas zaterdagochtend. Toen dacht ik, wat is hier eigenlijk gebeurd?
[00:20:24] Speaker A: Is dit nog op te lossen?
[00:20:28] Speaker B: Ja, goede vraag. Ik weet het niet. Wat me heel erg tegenvalt, ik hoorde van de protestantse hoek, van de katholieke hoek, van de hinderhoek, heb ik allemaal brieven gehad, e-mails, telefoontjes, van God, heel erg van jullie, maar vanuit de moslimhoek horen we helemaal niks. We horen al vanaf 7 oktober helemaal niks.
En daarvoor was het allemaal in het ambtswoningoverleg in Amsterdam, oké, als er wat is, gaan we om elkaar heen staan. We houden van elkaar. Amsterdam, we moeten met elkaar verder. Grote woorden, maar toen het puntje bepaaltje kwam, hoorden we helemaal niks. Dus we zijn echt heel ver van elkaar verwijderd.
[00:21:07] Speaker A: Voelt de Joodse gemeenschap... Kijk, de politiek, iedereen spreekt uit van dit mag niet, dit kunnen we niet accepteren met z'n allen. Maar voelen jullie je alleenstaan of juist niet op dit moment?
[00:21:18] Speaker B: Sommige punten wel, maar andere punten ook. Er zijn heel veel mensen die mij appen en zeggen, we steunen je. Er zijn ook heel veel mensen die niks luid horen.
Dus als je dan vraagt, maar goed namens zijn, ik heb het je ook al vaker gezegd tegen jullie allemaal. De christelingen van Ischol zijn hartverwarmend. Die doen niet alleen heel veel naar Ischol toe, maar ook naar de Joodse gemeenschap. En dat is echt heel belangrijk en echt heel hartverwarmend dat jullie er altijd voor ons zijn.
[00:21:52] Speaker A: Wat kunnen wij nog meer doen? Want kijk afgelopen vrijdag hebben we uitzendingen gemaakt. Hebben we heel veel reacties gekregen, ook van kijkers die zeggen we willen wat doen. Wat kunnen we doen?
[00:22:01] Speaker B: Ja, een goede vraag. Op dit moment weet ik niet. De Russische is weer redelijk wedergekeerd. Dus ik weet op dit moment niet helemaal wat er gedaan kan worden.
Maar ja, ik weet altijd dat als er echt wat is, dat we altijd een beroep op jullie kunnen doen.
[00:22:19] Speaker A: Maar we kunnen ons uitspreken bijvoorbeeld, dat wel.
[00:22:21] Speaker B: Maar goed, dat doen jullie ook regelmatig. Ja, absoluut. Maar goed, maar kijk, dat gebeurde midden in de nacht. Dus oké, ik bel mijn zoon, mijn zoon belde vriendjes, die belde vriendjes. Er waren veertig, vijftig mensen. De volgende dag, nou zijn er, ook vanuit de Jodense gemeenschap zijn er, ik geloof dat nu op die...
Op die taxilijst, de Joodse Uber, laat maar zeggen, daar zaten ineens 150 mensen op. Mensen die graag wilden helpen en rijden. En het is ook voor onze gemeenschap heel belangrijk dat je wat kan doen. Broodjes smeren, mensen ontvangen, medische zorg verlenen. Dus iedereen wil heel graag een steentje bijdragen.
[00:22:59] Speaker A: Ik heb nog één laatste vraag aan jou, Ganan. Zie jij toekomst voor Joden in Nederland?
Maar ik wil het breder trekken. Zie jij de toekomst van Joden in Europa?
[00:23:10] Speaker B: Op termijn zal het heel moeilijk worden, ja. Ik denk dat het mijn generatie lukt nog wel, maar daarna bijna niet. Kijk, wij hebben drie kinderen. Twee daarvan wonen in Israël, daar ben ik heel blij mee. Eén woont nog hier. Maar als mijn zoon zegt ik moet morgen naar Israël, dan juich ik er naar toe. Ik blijf hier, ik ben te veel Hollander.
Om naar Israël te gaan. We komen er heel graag en heel vaak, maar om daar te wonen is mij... Alles werkt in Israël, alles lukt, maar op een andere manier. Dus dat is niet helemaal waar ik me kan aarden. Iemand moet het licht uit doen, dus dat ben ik dan.
[00:23:45] Speaker A: Maar voor de toekomst ben je dus niet heel optimistisch?
[00:23:47] Speaker B: Nee, ik ben niet echt heel optimistisch. Maar we blijven wel hier en samen met jullie en vele anderen blijven we vechten.
Dat we hier kunnen blijven. Er zal altijd een Joods gemeenschap in Nederland blijven. Maar als je jong bent en je wilt een positief Joods leven, dan wordt het steeds moeilijker in Nederland.
[00:24:09] Speaker A: Ja, niet een mooie conclusie, maar wel belangrijk om genoemd te hebben.
[00:24:12] Speaker B: Maar tot nu toe ben ik heel blij in Nederland. Ik blijf ook hier.
[00:24:16] Speaker A: Genan Hersberger, hartelijk dank voor je komst naar de studio.
[00:24:19] Speaker B: Jullie bedankt.
[00:24:20] Speaker A: En u thuis ook bedankt voor het kijken naar deze uitzending van Christen voor Israël. U kunt betrokken blijven op een heleboel manieren, maar onder andere door op onze website de pagina in de gaten te houden, cvi.nl slash actueel. Daar publiceren we regelmatige updates over de situatie in Israël, over ook wat er aan de gang is in ons land.
En zo kunt u op de hoogte blijven en ook daar ideeën op doen hoe u de Joodse gemeenschap, hoe u Israël zo goed mogelijk kunt blijven steunen. Nogmaals, dank voor het kijken en graag tot de volgende keer.
