Episode Transcript
[00:00:06] Speaker A: Het volk Israël is altijd al gewelddadig geweest. Dat zie je in de Bijbel, maar dat zie je ook nu nog. Bijbelse profetieën over Israël gaan vooral over vroeger. Die mag je niet zomaar toepassen op vandaag. En joden, die lijden vooral omdat ze ongehoorzaam zijn aan God.
Zomaar een greep uit de vele theologische missers die vandaag de dag vanaf de kansel worden verkondigd, maar ook grote gevolgen kunnen hebben voor hoe wij als kerk nadenken over Israël en hoe we omgaan met het Joodse volk. We bespreken ze in deze uitzending met dominee Willem Glashauer. Willem van Aartsen, welkom.
Ja, we hebben tien misverstanden, grote theologische missers over Israël. Daar gaan we het zo meteen over hebben. Jij weet nog niet welke het zijn. Wij hebben ze voor jou voorbereid. Maar voordat we dat gaan doen, gaan we eerst even kort kijken naar het nieuws. Want afgelopen week was het maar heel erg onzeker of die deal zou doorgaan. Of er morgen, komende zaterdag, of er opnieuw gegeitelden zouden gaan vrijkomen. Nu lijkt het erop alsof dat Wel gaat gebeuren dat er morgen in ieder geval drie mensen gaan vrijkomen. Wat dacht je toen je dat nieuws hoorde?
[00:01:14] Speaker B: Ik dacht ja het is het oude liedje. Het is treiteren, pesten vanuit de Hamas.
Dingen beloven, overeenkomen, vervolgens niet houden, weer terugtrekken. En dan weer erop terugkomen, ja. En dan spreekt Trump achteruit z'n keel dat all hell breaks loose, alle hel gaat open als ze zich niet... Die zei trouwens, niet drie, die zei allemaal.
[00:01:37] Speaker A: Vrij, komen de zaak vandaan. Ja, maar inmiddels heeft Israël gezegd, we nemen ook genoegen met drie. Maar er wordt nog gekeken of het er misschien ook wel meer zouden zijn.
[00:01:44] Speaker B: Ja, dus het is gewoon vreselijk als je...
Je indenkt wat die gegijzelden daardoor maken. Het is afschuwelijk. We hebben vanaf het begin aan de hand van een van die posters van degene die toen gegijzeld zijn, een meisje, Liri Albach, gebeden Marjan en ik.
Gelukkig is ze nu net vrijgekomen, heel onlangs. Ze laat ook enorm van zich spreken. Als je naar de BBC kijkt dan in een keer grote verhalen, ook wat ze daar hebben meegemaakt.
[00:02:16] Speaker A: Ja, die verhalen die komen nu naar buiten.
[00:02:18] Speaker B: Die komen nu eindelijk naar buiten. Dus ja, je bidt dagelijks dat dat toch heel snel... Maar daar proef je de haat.
Want dan hebben ze een paar honderd van die Israëlisten pakken genomen en wat er dan mee uitgaat. Wat schiet je daarmee op? Het is puur haat.
tegen Joden en tegen Israël.
[00:02:45] Speaker A: Ja, nou laten we hopen, bidden dat uiteindelijk alle gegijzelde vrijgaan.
[00:02:49] Speaker B: Allemaal vrij.
[00:02:50] Speaker A: We gaan het hebben over tien theologische missers. Er worden nogal wat, ook in de kerk gaat het heel vaak over Israël, niet alleen in de kranten. En wij willen graag kort tien van die missers met jou bespreken. Ik hoop dat je er klaar voor bent Willem. We gaan ons best doen. De eerste misser is deze. Joden zijn van de wet, de christenen zijn van de genade.
[00:03:15] Speaker B: Dat is inderdaad een groot misverstand omdat dat woord wet bij ons een hele negatieve klank gekregen heeft. Maar joden zijn van de Torah en dat wil zeggen dat God aan dit volk verteld heeft hoe ze een gelukkig gezond, economisch welvarend en een vreedzaam leven kunnen krijgen als ze de richtlijnen van de Torah, de 613 geboden en verboden onderhouden en het hart daarvan, dat zijn de tien geboden.
En als je de christelijke heidelbergse katechismes opslaat, dan meteen in het begin staat er wat is het allerbelangrijkste van de wet? Godliefhebben met heel je hart en met heel je ziel en met heel je verstand en met al je kracht. Dus als het goed is zijn zowel Joden als Christenen van de wet.
[00:04:12] Speaker A: Maar tegelijkertijd wordt er ook gezegd van ja, maar de joden die hebben het oude verbond en wij als kerk, als christenen, wij hebben het nieuwe verbond. Een beetje van ja, dat heeft afgedaan, maar dat hoeft nu allemaal niet meer. Al die wetjes.
[00:04:26] Speaker B: Het nieuwe verbond, zoals de Bijbel dat noemt. Ja, er werd dan gezegd, ja kijk maar naar dit oude boek. De Bijbel bestaat uit twee delen.
Oude testament, oude verbond, Israël. Nieuwe testament, nieuwe verbond. Dat is met de kerk, met de christenheid.
[00:04:44] Speaker A: Klopt dat?
[00:04:45] Speaker B: Dat klopt dus helemaal niet. Het is om te beginnen allebei met Israël, zowel het oude als het nieuwe verbond. Het nieuwe verbond wordt voor het eerst in het oude testament genoemd, in de profeet Jeremiah, dat ooit de Allerhoogste een nieuw verbond zou gaan sluiten met Israël.
met het huis van Juda en het huis van Israël, met de 12 stammen, dat zou een nieuw verbond zijn in die zin dat dat verbond zou zich nestelen in het hart. Dat je niet met al je inspanningen probeert de wet te doen, maar dat er een nieuw verbond innerlijk verbond en als Jezus dus aan de Pesach maaltijd, aan het avondmaal zoals wij zeggen, met zijn Joodse vrienden rond de tafel zit, dan heft hij de beker op met wijn en zegt deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed dat voor u, jullie, mijn Joodse vrienden, want er is geen heiden in beeld, vergoten is.
Dus daar wordt het nieuwe verbond met Israël gesloten. En dan zegt de Hebreeënbrief ten slotte, hij noemt het een nieuw verbond, omdat nu, als het ware, alles wat in dat oude verbond, in die Torah opzit, Tot iets innerlijks, tot iets in je hart.
[00:06:10] Speaker A: Het is van jezelf geworden.
[00:06:11] Speaker B: Ja, en daarom zegt Jezus tegen Nicodemus, je moet opnieuw geboren worden. Dat nieuwe leven, je moet als het ware... Nu kun je schakelen naar wat God in zijn genade in je hart wil gaan doen. Namelijk die wet, die Torah in je hart zitten. Ik zeg weleens, Jezus is eigenlijk de vleesgeworden Torah.
die laat zien wat de Torah wezenlijk betekent. En hoewel dan dat Nieuwe Verbond gesloten is met de Joden en met Israël, is in Gods genade het moment gekomen dat dat Nieuwe Verbond ook voor ons, niet-Joden, geopend is.
[00:07:00] Speaker A: Maar dat is natuurlijk een hele andere kijk.
[00:07:02] Speaker B: Wij worden erin ge...
Ingeënt, zegt Paulus later, we worden op die oude stam, ook al zijn we niet joods, we krijgen er een deel van, we zijn welkom.
[00:07:15] Speaker A: Waarom is dat zo'n gevaarlijke stelling dan om te zeggen van joden, ouder verbond, wij nieuwe verbond?
[00:07:21] Speaker B: Omdat daar meteen de consequentie aan volgt. Dus, God heeft niks meer met Joden. Heeft niks meer met dat kleine stukje land daar in het Midden-Oosten. Heeft niks meer met die aardse stad Jeruzalem. Je moet dat allemaal geestelijk gaan zien. Het gaat om de kerk. Het gaat om het christelijk geloof. Dat moet wereldwijd worden.
En met joden is God klaar mee. Dat was een fase, dat is voorbij. Dat is allemaal nu overgegaan op de kerk. Met als gevolg dat in de loop van de eeuwen, met name in de landen van het christendom, duizenden, tienduizenden en tenslotte miljoenen joden hun bloed hebben gegeven. En dat is eigenlijk allemaal van deze theologische stelling namelijk.
[00:08:13] Speaker A: We komen op die onderwerpen ook nog verder terug in de uitzending, maar we gaan nu naar onze tweede stelling. Joden kunnen zalig worden zonder Jezus.
[00:08:22] Speaker B: Dat zal de allerhoogste wel uitmaken. Wij zitten niet op de rechterstoel van Christus. En als je leest hoe Joden de dood ingingen, met Psalm 23 op de lippen. De Heer is mijn herder, mij ontbreekt niets, al ga ik door een bal van schaduwen des doods, ik vrees geen kwaad, want gij zijt bij mij en ik zal in het huis des Heren verblijven tot in lengte van dagen, voor eeuwig. Dat zeggen Joden, daar gingen ze de gaskamers mee in, daar werden ze mee neergeknald door de Duitsers.
Ze kenden Jezus niet, ze wisten misschien ook niks van Jezus. Zijn die verloren omdat ze in het vertrouwen... Het is hun God. Hij is Israels God. En ze hebben, dat kun je in de psalmen lezen, een diep persoonlijke, geestelijke, innerlijke relatie met de Allerhoogste. Zodat toen ze stierven... Zijn ze behouden? Dat zal hij wel maken. Zijn ze verloren? Dat zei de kerk.
Wie zijn wij?
[00:09:31] Speaker A: Maar kan Israël het volk van God zijn zonder dat ze in Jezus geloven?
[00:09:37] Speaker B: Dat zijn ze, van meet af aan. Abraham werd geroepen in het jaar 2000 voor Christus. Het hele oude testament, het oude verbond.
David, Simpson, al die profeten, allemaal voor Christus, die allemaal de God van Israël dienden, maar soms ook ongehoorzaam waren en dan wist hun vader in de hemel wel wegen te vinden om ze tot gehoorzaamheid te dwingen soms. Dus zij hadden van meet af Ze zijn anders dan alle andere volken in de wereld. Op een gegeven moment heb je de geschiedenis van Biliam in de woestijn. Dan is het volk bezig, anderhalf miljoen mensen zo vanuit Egypte, door de woestijn op weg te gaan naar het beloofde land, naar Israël. Dan kijkt hij ernaar, want hij staat op een heuveltop, ziet al die tenten voor zich. En dan zegt hij in één keer, hoe zal ik vervloeken die God niet vervloekt? Hoe zal ik En dan zegent hij Israël.
[00:10:49] Speaker A: In plaats van vervloeken inderdaad.
[00:10:51] Speaker B: En dan zegt hij, ik zie een volk dat alleen woont, dat op zichzelf woont, dat niet tot de volkeren van deze wereld gerekend zal worden. Dus bijbels gezien heb je de volkeren van de wereld, de natieën, vandaag de Verenigde Naties, plus nog één natie en dat is Israël. Dat niet gerekend zal worden onder de volk.
[00:11:18] Speaker A: Het brengt ons eigenlijk een beetje bij de volgende stelling. Tenminste, het heeft wat raakvlakken ermee. De volgende stelling is deze. De joden lijden omdat ze ongehoorzaam zijn aan God.
[00:11:30] Speaker B: Er is een diepe, diepe overeenkomst tussen het lijden van Israël en ook het lijden van de kerk.
Israël zeggen is het uitverkoren volk en dat zijn ze ook. Ik heb net gezegd dat God ze geschapen heeft, los van alle andere volken. Ze kennen God. Waarom heeft hij ze?
geschapen, uitverkoren, eeuwige verbonden meegesloten, om de wereld te zegenen. Maar net vroeger in de klas, het lievelingetje van de meester of van de juffrouw, die altijd de leuke werkjes mocht doen, wordt gehaat door de rest van de klas. Als je uitverkoren bent, dan word je gehaat door de anderen.
Dus het uitverkoren, het verbonden zijn met de naam van de Allerhoogste en die in de wereld vertegenwoordigen, brengt haat met zich mee. Er heeft geen volk zo geleden als Israël, maar dat geldt ook voor de grote uitverkorenen in Israël.
[00:12:40] Speaker A: Mijn stelling gaat ook net wat meer over dat de joden ongehoorzaam zijn aan God en daardoor gestraft worden. Om een voorbeeld te geven, in het verleden hebben christenen weleens gezegd van de joden hebben Jezus vermoord en daarom zijn ze nu niet meer Gods volk.
[00:12:55] Speaker B: Reageer daar eens op. Dat is iets vreselijks, zo'n uitspraak.
Dat is puur christelijk antisemitisme, zou ik het noemen.
Israël leidt omdat ze de uitverkorene zijn. In Israël, de grote uitverkorene Jezus leidt vanwege zijn verbondenheid met de naam. Maar ook de christenen wereldwijd, als je nu kijkt en ook door de geschiedenis heen, de ware christenen leiden Je hoeft maar naar de jongste cijfers te kijken hoe de christenvervolging in de wereld toeneemt. Ben je uitverkoren, ook als christen, dan leid je. Maar dus de hele gedachtengang van, nou ja het is hun eigen schuld, dikke bult, ze leiden, het is straf op de zonde, hadden ze maar in Jezus moeten geloven. Ik geloof dat dat in Nederland nog steeds bij wet verboden is om zoiets te zeggen. En het is Ik moet in één keer denken aan iemand vroeger, Jenny Gouray. En die is ervoor veroordeeld door de Nederlandse wet om dit soort dingen zo te zeggen. Maar het zit diep in het hart van de kerk. En natuurlijk, als Israël het volk van God is, en God is hun vader, en zij zijn dus zijn kinderen. Wat doe je met een ongehoorzaam kind?
Eerst probeer je hem te vermanen, om ze bij te sturen, maar soms ontkom je er niet aan.
Om in te grijpen, want je denkt als ik nou niks doe, dan komt er van dat kind dat als maar de andere kant heen wil, komt uiteindelijk niks terecht. Dus dan blijft het niet bij woorden, dan blijft het ook met correctie.
Als je leest in de Bijbel wat in het Oude Testament de profeten tegen Israël te zeggen hebben namens de Allerhoogsten, nou je gelooft je ogen en je oren niet.
Maar dat hoogmoedige van wij hebben Jezus aangenomen, zij niet. Het lijkt net alsof voor dit soort mensen Romeinen 9 tot 11 helemaal dichtgeplakt zit. Want daar kun je lezen dat Joden zijn niet zonder God. Het zijn geen heidenen zoals wij. Ze kennen God en God kent hun. Maar ze hebben een blinde vlek voor wie Jezus is.
Waarom? Vanwege ons. Opdat wij erbij zouden kunnen komen, heeft God kennelijk het nodig gevonden om voorlopig de onthulling over wie Jezus is niet nog aan de Joden te openbaren.
[00:15:51] Speaker A: We gaan vanwege de tijd naar de volgende stelling.
[00:15:53] Speaker B: Misschien een enkeling. Dat gelukkig wel. Maar over het algemeen nog niet vanwege ons.
[00:16:01] Speaker A: Volgende stelling. De joden zijn beter dan andere mensen. Ten slotte het lievelingetje van God. Dus joden zijn beter dan andere mensen omdat het Gods volk is.
[00:16:12] Speaker B: Nou, joden hebben een groot voordeel. We hebben het gehad over de wet, over de Torah. God heeft ze geschapen. Ze kenden hem niet alleen als de schepper van hemel en aarde en van het universum, maar ook als hun persoonlijke vader. En hij heeft ze verteld in die Torah hoe je goed en gelukkig en gezond en veilig kunt leven.
[00:16:36] Speaker A: Dus ze hebben een voordeel.
[00:16:37] Speaker B: Dus ze hebben een kennisbron, al van meet af gehad, die andere volken niet hadden.
[00:16:44] Speaker A: Maar zijn ze dus beter dan andere mensen?
[00:16:46] Speaker B: Het heeft ze in principe niet. Ze zijn net zo goed afstammeling van adem als wij allemaal. Maar omdat ze dit van God gekregen hebben, Dat heeft ertoe geleid dat zij zich zo konden ontwikkelen en gedragen dat als je leest in die Torah wat Mozes allemaal aan wetten van God gekregen heeft, heel praktisch over je ontlasting, over wat je eten en drinken zult, over je gezondheidsregels. Dus dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat Joden, ik geloof meer dan 25% van alle Nobelprijswinnaars geworden zijn. Niet omdat ze beter zijn dan andere mensen, maar omdat ze geleerd hebben om na te denken. En dat heeft zich ontwikkeld tot allerlei uitvindingen waarbij ze de rest van de wereld hebben kunnen zegenen.
[00:17:50] Speaker A: Maar waarom is het dan verkeerd om te denken dat Joden beter zijn dan andere mensen?
[00:17:54] Speaker B: Omdat dat de indruk wekt alsof het een oneerlijk iets is. Waarom zijn zij beter dan wij? Wij hebben al eeuwenlang precies dezelfde mogelijkheden.
[00:18:08] Speaker A: En omdat ze het ook niet aan zichzelf te danken hebben.
[00:18:10] Speaker B: Ze hebben het niet aan zichzelf te danken. Ze hebben het ontvangen.
Al die prachtige platen van de tien geboden, de stenen, daarin, Moses in de woestijn. Dus ze zijn niet beter, maar ze hebben een beter programma ontvangen, meegekregen.
[00:18:30] Speaker A: Duidelijk. We gaan naar stelling nummer vijf. Het volk Israël was altijd al gewelddadig. Dat zie je in de Bijbel terug en dat zie je nu ook terug.
[00:18:40] Speaker B: Hoe reageer je op de vijandschap die je omringt?
Van meet af heeft de haat dit volk getroffen. Als ze in Egypte zijn, eerst als welkome gastarbeiders en later als slaven, wanneer de herinnering aan Jozef vervaagd is in Egypte, ze hebben er 400 jaar gezeten, dan zie je hoe de haat opkomt en dan worden de Joodse jongetjes in de nijl gegooid.
Mozes ziet op een gegeven moment hoe een van die Egyptische slavendrijvers iemand uit zijn volk aftuigt. En dan gaat hij verdedigen. Dus dan grijpt hij een wapen of een zwaard of een zweep of wat dan ook. En doodt die Egyptenaar. Niet omdat het een agressief volk is, maar om zich te verdedigen tegen de haat.
[00:19:37] Speaker A: Maar verderop in de geschiedenis heb je ook wel dat het volk Israel hele volkeren uitroeit. Of in ieder geval dat dat wil doen.
[00:19:46] Speaker B: De haat heeft zich alleen maar voortgeplant, ook in de volkeren rondom. Vanaf het, toen ze uit Egypte vertrokken door de woestijn, werden ze al door de Amalekieten, de zwakken, achterin, want die zagen ze aankomen en die denken, die moeten we niet.
werden ze onverwachts overvallen door de Amalekieten, door de Moabieten, door al die omringende volken. En die haat is gewoon doorgegaan. Met als gevolg dat God op een gegeven moment gezegd heeft, genoeg is genoeg. Waarom moesten ze 400 jaar in Egypte blijven? Dat lees je in Genesis 17. als ik het goed uit mijn hoofd citeer, omdat in dat beloofde land Kanaan, daar woonden Amalekiten, Moabiten...
[00:20:45] Speaker A: In ieder geval allemaal andere volken.
[00:20:46] Speaker B: Allerlei andere volken. Amoriten is een soort verzamelnaam ook geworden. En dan lees je daar dat de maat van de ongerechtigheid van de Amoriten De maat was vol. Dus 400 jaar heeft God die Amoriten daar de kans gegeven om op te houden met hun kinderoffers aan de goden, met hun tempelprostitutie, met al hun verschrikkelijke dingen die ze...
Deden, denk ook maar aan Sodom en Gomorra. God heeft dus eindloos geduld met die volken gehad, voordat hij zei, en nu is genoeg, genoeg. Nu gaan jullie naar het volk en jaag ze eruit.
[00:21:40] Speaker A: Dus het is eigenlijk een versimpeling van wat er eigenlijk echt in de Bijbel staat.
[00:21:43] Speaker B: Absoluut. Het is een om... Dat is met de leugen al altijd zo. Het is een omkering van de waarheid, maar het lijkt soms Op de waarheid. Precies.
[00:21:54] Speaker A: Ja. Volgende stelling. Wij hebben als christenen geen bijbelse band met de staat Israël, maar alleen met het Joodse volk.
[00:22:03] Speaker B: Ja, dat is ook zoiets.
Ik herinner me nog, in de hervormde kerk is een prachtige brochure verschenen al in 19... Nou ja, misschien begin 50e jaar of eind 40e jaar. Ik weet het niet precies uit mijn hoofd. Maar die heette Israëlland Volk Staat.
Tegenwoordig zouden ze dat nooit meer zo, land nou ja oké misschien, volk ja nou ja dat is ook niet, maar staat nee daar moet je ver van blijven want de politiek enzovoort. Maar hoe kan je als volk in een land wonen zonder een bepaalde staatsvorm te hebben.
[00:22:49] Speaker A: Maar tegelijkertijd zijn er ook heel veel orthodoxe joden die zeggen van nou ik ben tegen de staten Israël. Dus het volk zelf staat niet helemaal achter de staat.
[00:22:59] Speaker B: Ja dat is ook zoiets. Dat was heel vroeg in het begin, dat was de ultra-orthodoxie.
Toen dan dat Zionisme opkwam, dat was trouwens niks politieks, dat was het verlangen in de Joodse ziel door de Allerhoogste gewekt om na 2000 jaar ballingschap terug te keren naar Sion, naar Jeruzalem, naar Israël, naar het beloofde land. Er is altijd onder de ultra-orthodoxen een discussie geweest, ja, hoe... Tuurlijk, we geloven onze Bijbel, we gaan ooit terug, maar dat gaat de Messias doen.
Dus we moeten wachten tot de Messias komt, want ze zijn doof en blind voor wie Jezus is, dus zij verwachten de Messias, en die zal ons terugbrengen naar het land.
[00:23:44] Speaker A: Maar moeten wij dan niet ook gewoon wachten tot de Messias komt en dat land van hem is?
[00:23:49] Speaker B: Dit geluid hoor je dus nauwelijks meer in de orthodoxie. Ze zeggen nu, en als je Rav Koek, een van de rabbijnen, op dat punt leest, ze aanvaarden nu Ja, dit is het nog niet, maar dit gaat leiden tot de terugkeer van de Joden naar het land gebeurt omdat de Messias komt. Het is hetzelfde discussie die zich ook onder die kringen... Dus die orthodoxe Joden die eigenlijk tegen de staat zijn, die worden iedere keer maar opgevoerd, die bestaan eigenlijk niet meer.
[00:24:26] Speaker A: Een hele kleine groep, ja.
[00:24:28] Speaker B: Dezelfde discussie gaat nu over de tempel. Moeten wij wachten op de Messias totdat hij de tempel gaat bouwen of moeten wij maar alvast beginnen en in het proces zullen we dan gaan merken dat de Messias komt. Dus dat is een soort inwendige discussie.
Dus als je dan een land Je wordt een volk. Je kan een democratische staatsvorm, je kan een oligarchische staatsvorm, je kan een dictatuur hebben, je kan een parlementaire democratie hebben, je kan een koninkrijk hebben, je hebt allerlei staatsvormen.
[00:25:09] Speaker A: Welke vorm dan ook.
[00:25:10] Speaker B: Maar je moet een bepaalde vorm van staat ontwikkelen, ook met nationale wetgeving, om gewoon je bestaan te regelen. Israël heeft gekozen voor een soort westerse democratische staatsvorm, maar ze hebben nooit, van meet af aan al niet, een grondwet gehad.
Hoe komen wij aan de grondwet? Dat is na Napoleon, na de Franse revolutie, een soort humanistische grondwet enzovoort. Maar Israël heeft altijd gezegd ja nee onze grondwet is de Torah, zijn de geboden die God gegeven heeft. En nu moeten wij proberen die voorschriften of die richtlijnen die God geeft te vertalen in de moderne problemen van de hedendaagse samenleving.
[00:26:03] Speaker A: Ja, dus je zegt het is toch echt vervlochten met elkaar, volk, land en tijd.
[00:26:05] Speaker B: Totaal vervlochten. En die rabbijnen hebben dus ook een zware taak om te zeggen ja, Hoe zit het met het ontstaan van het leven? Mogen wij DNA-onderzoek doen? Hoe moeten we de richtlijnen van de Allerhoogste interpreteren voor al die moderne problemen?
Maar dat doen ze dus in principe niet zoals wij dat doen.
Wij als mensen bepalen dat zelf. We hebben godsgeboden niet nodig. We weten zelf wel wat we willen. Dat zie je trouwens in het Westen nu heel snel doorzetten.
[00:26:45] Speaker A: Maar zij doen het vanuit gods woord.
[00:26:46] Speaker B: Zij doen vanaf het begin principieel... Natuurlijk zijn er ook Israëli's die niks met die Bijbel meer te maken willen hebben. En die hoor je dan, ja nee, wij moeten zoals altijd, wij moeten net worden als al die andere volken. Wij moeten ook een grondwet, wij moeten ook dit en dat. Tot op heden niet.
[00:27:05] Speaker A: Nee. We gaan naar onze volgende stelling, Willem. En die luidt als volgt. Pro-Israël-Christenen overdrijven hun liefde voor Israël wel soms. God, is toch iedereen lief?
[00:27:18] Speaker B: Er is zeker een soort overdrijving van Israelliefde. Dan wordt er in sommige kringen, in christelijke kringen, nou ja, als je een jood ziet lopen, dan is het al een jood. En alles wat Israël doet, het is allemaal geweldig, want ze zijn Israël, want ze zijn het uitverkoeren volk, want ze zijn joden. Dat lijkt mij onterecht.
[00:27:43] Speaker A: Dat gaat te ver.
[00:27:44] Speaker B: Dat is niet de bedoeling.
Je kan Israël lief hebben met de liefde die God voor Israël heeft. En die liefde van God voor Israël, voor die soms ongehoorzame zoon, die praat niet alles goed wat die ongehoorzame jongen uitspookt. Soms vallen er dus harde woorden en soms disciplinaire maatregelen.
Maar aan de andere kant is het ook zo, het is hun land, zij zijn het volk daar, zij hebben de Bijbel, zij hebben de democratie, zij hebben de wetgeving.
Ze hebben in de Knesset, de volksvertegenwoordiging, van ultra-links naar ultra-rechts, alle geluiden, ook politiek, vertegenwoordigd. Dus ze zijn mans genoeg, ze hebben ons niet nodig. Stel je voor dat in Nederland constant de Engelsen zouden zeggen, ja jongens jullie daar in Nederland, je bent een kleeland, maar je doet hartstikke fouten, je moet dit en dat.
Of dat de Duitsers dat zouden zeggen, of de Amerikanen zouden zeggen. Nou, je zou roepen, Yankee, go home. En je zou tegen de Britten zeggen, nou, je hebt genoeg aan je eigen land. En naar de Duitsers ook. Kijk maar eens hoe je daar de zaken oplost.
[00:29:09] Speaker A: Maar tegelijkertijd, als we teruggaan naar die theologische discussie. Er zijn ook stemmen binnen de kerk die zeggen, ja, maar onze band met bijvoorbeeld de Palestijnse christenen is net zo belangrijk als onze band met Israël. Dus waarom moet je Israël zo op een voetstuk plaatsen?
[00:29:23] Speaker B: Ik denk dat het gaat om de bijzondere plek van Israël in het geheel van godsheilshandelen met deze wereld.
En dat christenen, dat is het mooie van het christendom, natuurlijk de broederschap hebben met Arabische christenen, met Chinese christenen, met Britse christenen. Dus de hele, met zwarte, gele, witte, bruine mensen. Dat dat dus een liefde is in de christelijke gemeente. Mannen, vrouwen.
Dat je het lichaam van Christus op aarde wordt genoemd als christenen. Dus dat je die lief hebt. En dus ook Palestijnse christenen.
[00:30:09] Speaker A: Maar is dat dan van een andere orde dan hoe wij ons verhouden tot Israël?
[00:30:13] Speaker B: Dat is van een andere orde.
En er zijn trouwens ook veel Palestijnse christenen die Israël hartelijk lief hebben. Die zicht hebben gekregen, juist omdat ze christen geworden zijn, vanuit de Bijbel, hoe God een bijzondere relatie met het Joodse volk, met het land, met de stad Jeruzalem heeft. Maar juist onder die Palestijnse christenen heb je vaak veel haat tegen de joden. Waarom? Omdat wij het evangelie daar gebracht hebben en dus die vervangingstheologie daar enorm zijn ingang gevonden heeft. Dus het is eigenlijk een probleem dat wij gecreëerd hebben met die verkeerde theologie van eeuwen waardoor Palestijnse christenen op het verkeerde been gezet zijn wanneer het gaat om het Joodse volk en om Israel.
[00:31:16] Speaker A: Dat ze eigenlijk haat hebben gekregen op die manier tegen Joden bedoel je?
[00:31:19] Speaker B: Precies.
Dus we zijn één met ieder die Christus van hart en lief heeft, van wat voor raskleur of wat dan ook. Maar we hebben ook oog voor Gods bijzondere relatie met het Joodse volk en met het land en met de toekomst die daardoor sneller dichterbij komt.
[00:31:36] Speaker A: Daar komen we nog op terug, William. Maar eerst deze nog.
Volgende misser. Profezieën over Israël, die gaan vooral over vroeger. Die moet je niet zomaar toepassen op vandaag de dag.
Bijvoorbeeld als het gaat over de terugkeer van de Joden naar Israël, dat staat heel vaak in de profetieën. Maar dat gaat over vroeger, niet over nu.
[00:31:55] Speaker B: Mag ik dat met een voorbeeld toelichten? Ik heb theologie gestudeerd, in twee verschillende universiteiten destijds. En daar kon je wel eens horen, ach, A, profetie, bestaat eigenlijk niet. Want hoe kan je weten wat de toekomst gaat inhouden?
Profecie en profetische teksten in de Bijbel, dat moet je zien als een literaire stijlvorm. Dan wordt er iets als toekomstig beschreven, terwijl het allang in de geschiedenis gebeurd is. Dan zeg ik wel eens, maar is dat niet gewoon boerenbedrog? Dat je net doet alsof het nog gebeuren moet terwijl het al gebeurd is. Het volgende dat je wel eens hoorde was, Oh en als je dan al dingen daar in het Oude Testament wilt lezen, dan moet je er maar goed van uitgaan dat alles wat daarin staat in Jezus vervuld is. Dus daar hoeft niks meer vervuld te worden. En ik hoorde wel eens, ja je hebt dan ook die terugkeerteksten in de Bijbel, in het Oude Testament, maar dat is allemaal al vervuld.
Toen dat Joodse volk terugkeerde uit de Babylonische ballingschap tussen 500 en 600 v.Chr. Dus dat is al lang geleden. Dus dat is allemaal al lang geleden. En dan, toen ging ik naar Isaiah 43, vanaf vers 5.
Dan zegt God tegen Israël, vrees niet, ik ben met jullie, ik doe je nakoost van het oosten komen, vergader je van het westen. Ik zeg tot het noorden geef, tot het zuiden houd niet terug, breng mijn zonen van verre en mijn dochters van het einde der aarde.
Nou, als je dan in de Bijbel hoort Noord, Zuid, Oost, West, dan moet je natuurlijk op de wereldkaart je voeten in Israël, in Jeruzalem zetten, want daar is de Bijbel ontstaan. En dan op de wereldkaart kijken naar het Oosten, het Westen, het Noorden en het Zuiden. Waar lag Babylon? Waar was die Babylonische balkschap van het Israël? Dat is het Oosten, het Noorden, een beetje het Noordoosten.
Maar zeker niet het Westen of het Zuiden, het Verroosten, het Midden-Oosten, India, China enzovoort. Het Westen, Europa en de Amerika's. Het Noorden, tenslotte Rusland en de voormalige Sovjet-republieken. Het Zuiden vanuit Israël gezien is Afrika. Dus hoe kunnen al die teksten dan al vervuld zijn in de terugkeer uit de Babylonische ballingschap. Dit gaat om een heel andere ballingschap, om een wereldwijde ballingschap, die noem ik wel eens de Romeinse ballingschap. De Romeinen hebben de Joden het land uitgejaagd, ze hebben Jeruzalem vernield, de tempel vernield. En toen zijn ze over de hele wereld gekomen. Dus hier heb je gewoon heel Klip en klaar en heel eenvoudig. Een profetische tekst die slaat over de terugkeer uit de hele wereld naar Israël. En wij zien het gebeuren.
[00:35:12] Speaker A: En dat gebeurt vandaag inderdaad.
[00:35:12] Speaker B: Dat gebeurt vandaag.
[00:35:14] Speaker A: We gaan naar de toekomst toe. Je noemde het net al. De rol van Israël in de eindtijd is niet anders dan de rol van andere volken.
[00:35:24] Speaker B: Nee, want wat is de rol van Israël?
Wat is de taak van Israël? Waarom bestaan ze überhaupt? Dat lees je al meteen in het begin toen Abram geroepen werd. Die leefde daar ergens in Irak, in Urderchaldeeën. En dan komt de stem van God en die zegt nou het wordt tijd om je koffers te pakken.
Je vertrekt hier vandaan, de heren zeiden tot Abram, ga uit je land, uit je maagschap, uit je cultuur, uit je vaders huis, laat je familie achter je, naar het land dat ik u wijzen zal. Dus je gaat verhuizen naar een ander land. Waarom? Ik zal je tot een groot volk maken.
Ik zal je zegenen. Ik zal je naam grootmaken. Je zult tot een zegen zijn. Dat is de bedoeling. Dat dit volk een zegen zou zijn voor andere volkeren. Ik zal zegenen wie u zegenen en wie u vervloekt zal ik vervloeken.
En er zijn veel mensen en ook landen en ook politieke leiders die Israël vervloeken vandaag de dag. Ik zou er maar erg mee uitkijken, want God zegt ik zal vervloeken die jou vervloekt en die jou als volk vervloekt. Maar ik zal zegenen wie jou zegent. En dan zegt hij en met u of in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden.
Dus God heeft dit volk gemaakt als een heilsinstrument voor de hele wereld, om de andere volkeren te zegenen.
[00:37:11] Speaker A: En hoe werkt dat dan door in de eindtijd?
[00:37:14] Speaker B: Dat werkt door in de eindtijd.
Die zegen was de Torah.
Jezus heeft op een gegeven moment een gesprek met de Samaritaanse vrouw in Johannes 4 en die vraagt hem, waar moet je eigenlijk aan bidden, wat is de ware godsdienst? Wij hebben hier onze tempel gehad op de Gerizim, jullie Joden hebben een tempel in Jeruzalem, waar moet ik wezen? En dan zegt hij heel kort, het heil is uit de Joden.
Wij aanbidden wat we weten, jullie doen goed je best, er is ook niks verkeerds aan, maar wij kennen God als geen ander. Dus de zegen van Israël was om te beginnen de Torah die God gaf aan dit volk, maar was vervolgens de komst van Jezus. De vleesgeworden Torah.
of de Torah in het vlees, om het zomaar te zeggen. En door hem is dat heil vanuit Israël, want Jezus was jood, de verlosser van de wereld kon ook niemand anders zijn dan een jood, is de verlossing door de hele wereld gegaan. Terwijl tegelijkertijd ook Israël door de hele wereld ging. De synagogen, moest kennelijk present zijn onder alle volken in de hele wereld op dat wanneer de heidenen tot geloven Jezus zouden komen en dus hun veelgodendom af zouden zweren en één god zouden gaan dienen en zouden vragen, ja welke god is dat eigenlijk? Ja, de god van de joden, de god van Abraham, Isaac en Jacob, de schepper van hemel en aarde. Vanuit dat volk zou ook ooit de vrede als de laatste zegen voor de wereld, niet alleen het geloof in Jezus als Redder en Zaligmaker, maar ook de vrede onder de volkeren op aarde gaan komen. Wat zingen de engelen in de kerstnacht?
[00:39:24] Speaker A: Vrede op aarde.
[00:39:25] Speaker B: Vrede op aarde.
Ik denk, ja, is dat letterlijk de bedoeling? Je kan je wel iets voorstellen met vrede in je hart, als je Jezus kent. Nou, daar word je ontzettend gelukkig van, althans als mij overkomen. Je kan ook denken, nou ja, straks in de hemel, ja, daar zal het ongetwijfeld ook vrede zijn. Dat is fantastisch. Dus vrede in je hart, vrede in de hemel, ooit.
Prachtig. Maar vrede op aarde, komt dat er echt ooit van? Ja, dat komt er echt ooit van.
[00:40:04] Speaker A: Ja, het brengt me eigenlijk bij mijn laatste stelling, want de laatste stelling die is van het Jeruzalem van de toekomst, het nieuwe Jeruzalem, dat moet je vooral geestelijk zien.
[00:40:13] Speaker B: Ja. Nou ja, ik doe het oude boek maar weer open.
En dan kom ik bij Isaiah 2. Over die geestelijke zegen en vrede, daar heb ik het net gehad. Vrede in je hart, in je ziel, verzoend zijn met God, geweldig. En straks bij het sterven je ogen mogen opslaan in hemelse heerlijkheid. De engelen, God, Christus, de verlosten die ons zijn voorgegaan enzovoort. Maar de aarde, Als het daarom zou gaan, om die geestelijke vrede en die hemelse vrede en heeft die dan een vergissing gemaakt door het universum te scheppen of een aarde en ons met materiële lichamen te scheppen, moeten we daar weer van af? Omdat het eindelijk die vrede wordt? Nee, natuurlijk niet.
De bedoeling van de verlossing van God is niet bijvoorbeeld met het sterven dat je van je lichaam verlost wordt. Nee, de uiteindelijke verlossing is dat je lichaam zelf verlost gaat worden van de ziekte en het sterven en dat geldt ook voor de planeet.
Niet dat die ophoudt de bestaan en er alleen maar een hemel over blijft. Nee, dat het vernieuwd wordt. Dat het dood eruit verdwijnt. Dat er vrede zal zijn, ook onder de dieren en ook onder de volkeren.
[00:41:44] Speaker A: Dat het hersteld wordt.
[00:41:45] Speaker B: Zoals het met de schepping was. En dat gaat allemaal...
En als je dan Jezaaier 2 leest, want dat is het grote profetische vergezicht, dan lees je dit. Daar staat boven zelfs in de vertaling het komende vredenrijk. Nou, dat gaat echt niet over de hemel. Het zal geschieden in het laatst der dagen, in verre toekomst.
Dan zal de berg van het Huis des Heren vaststaan als de hoogste der bergen. Wat is de berg van het Huis des Heren? Dat is de Tempelberg. Dat is in het centrum van Jeruzalem. Die zal vaststaan als de hoogste der bergen.
Hij zal verheven zijn boven de heuvelen. Dat wordt dus het centrum waar alles omheen draait. En alle volkeren, niet-Joodse volkeren, zullen derwaarts heen stromen. Zullen daar op gericht zijn. Zullen daarheen hun ambassadeurs zenden. Niet langer naar de Verenigde Naties in New York. Niet naar Moskou, niet naar Rome, niet naar Londen of Beijing. Nee, naar Jeruzalem.
derwaarts heenstromen, vele natieën zullen optrekken of hun ambassadeurs sturen en zeggen, kom laten we opgaan naar de berg des heren, naar het huis van de God van Jacob. Wat is het huis van de God van Jacob, de God van Israël? Dat is waar die woonden, de tempel. Er zal dus weer een tempel komen.
Het kan niet anders. Opdat hij ons leert aan gaande zijn wegen, zeggen die volken. Dat hij nou ons echt leert hoe we in vrede moeten leven. Hoe we de Torah kunnen uitwerken in ons volksbestaan. Aan gaande zijn wegen, opdat we zijn paden bewandelen. Want uit Sion, Jeruzalem, zal de Torah uitgaan. En desheer een woord uit Jeruzalem.
En hij zal richten tussen volk en volk. Richten betekent rechtspreken, ook wel oordelen, maar ook recht maken. Dus hij zal recht maken tussen volk en volk, rechtspreken over machtige natieën. Allemaal niks met de hemel, allemaal met de aarde te maken. Als dat gebeurt, wat doen de volkeren vandaag als het niet met elkaar is? Gaan ze oorlog voeren.
Als er bij de Verenigde Naties niet uitkomt oorlog voeren. En wie wint had kennelijk gelijk. Dan niet meer. En dan is er dus geen oorlog meer te voeren. Wat doe je dan met je wapentuig?
Met je tanks en je raketten en wat je allemaal nog maar meer bedacht hebt. Dan zullen ze hun zwaarden tot ploegsvaren omsmeden. Gewoon het metaal omsmelten. Hun speren tot snoeimessen voor de landbouw. Geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen.
en de militairen academisch kunnen gesloten worden, want ze zullen de oorlog zelfs niet meer leren. Het hele krijgsbedrijf zal niet langer meer onderwezen worden. Het is fantastisch. En dan zie je de Joden terugkeren, je ziet het herstel van Jeruzalem, je ziet hoe de wereld helemaal op hol begint te slaan, met de tekenen der tijden, zegt Jezus. Maar je beseft, ze komen terug, dat betekent Jeruzalem wordt hersteld, de Messias komt.
[00:45:27] Speaker A: Je weet waar het op uitrijdt.
[00:45:28] Speaker B: Dat is waar het op uitrijdt. Vrede op aarde, zoals die engelen zongen in de kerstnacht. Fantastisch, toch?
[00:45:35] Speaker A: Zullen we daar voor bidden, heren?
[00:45:39] Speaker B: O heren, wat verlangen we daarnaar? Wat verlangt deze vermoeide, uitgeplunderde planeet daar? Vervuild, heren, tomeloos.
Zijn we als mensen bezig geweest uw kostelijke schepping te vernielen, te vernietigen, te vervuilen. Het schone water raakt op, de lucht vervuilt. Heren, maar het is uw schepping. Het is uw wereld. En u laat niet los wat u begonnen bent. Heren, we danken u voor dat geweldige teken van hoop dat Israël is. U brengt ze terug.
naar Jeruzalem, naar het beloofde land, om door dat volk opnieuw de wereld te zegenen. Dat betekent dat de komst van Jezus heel dichtbij is gekomen om als koning der koningen en heer der heren, als de grote zoon van koning David, te zitten op de troon van zijn vader David. Heer, wat verlangen we daarnaar? Wat verlangt Israël daarnaar? Wat verlangen de volken daarnaar?
Heren, laat het spoedig mogen gebeuren. Heren, we bidden u ook voor de vijanden van Israël, die Israël vervloeken. Heren, brengt toch door uw genade in één keer daar inkeer, omkeer, dat ze Israël gaan zegenen in plaats van vervloeken, zoals we dat allemaal moeten leren. Heren, zodat ze dan ook zelf gezegend zullen worden.
Heren, wij kunnen dat niet tot stand brengen, de politiek kan het niet tot stand brengen, maar u kunt het tot stand brengen en u zult het tot stand brengen. Laat het spoedig mogen gebeuren, zodat vanuit Jeruzalem de vrede de ganse wereld gaat bedekken en de volkerende oorlog niet meer zullen leren. Door Jezus Christus, onze Heer. Amen.
[00:47:48] Speaker A: Dominee Willem Glashouwer, dank voor je komst naar de studio. En u thuis natuurlijk ook bedankt voor het kijken naar deze uitzending van Christen voor Israël. En als u nou geïnteresseerd bent om bijvoorbeeld meer te lezen over deze interessante onderwerpen, dan kunt u bijvoorbeeld een van de boeken van dominee Glashouwer bestellen. Ga daarvoor naar israelwinkel.nl. En u kunt ook op de hoogte blijven over de actualiteit in het In Israël op dit moment, over hoe het daar nu gaat, ook over onze uitzending en over onze podcast. Ga daarvoor naar cvi.nl slash actueel. Nogmaals, veel dank voor het kijken en graag tot de volgende keer.
