Episode Transcript
[00:00:05] Speaker A: Er is geen onderscheid meer tussen Jood en Griek. We zijn allemaal kinderen van God. Israël heeft geen wit voetje meer bij God. Deze stellingen horen we regelmatig van de kansel in veel verschillende kerken. Wat klopt er wel van en wat niet? Welke rol heeft Israël in ons geloof en waarom is het belangrijk om het daarover te hebben? Dat en meer bespreken we met professor dokter Willem Ouweneel. Willem, van harte welkom.
Toen we deze aflevering aan het voorbereiden waren, stelde jij voor om het hierover te hebben. Waarom moeten we het hebben over de rol van Israël in ons geloof?
[00:00:41] Speaker B: Omdat Israël veel te veel verwaarloosd is geweest in de loop van de eeuwen als het ging om het begrijpen van het christendom. De drie formulieren van eenheid die bevatten nauwelijks iets over Israël. Een of twee historische referenties.
[00:00:55] Speaker A: De kerk heeft het een beetje links laten liggen.
[00:00:57] Speaker B: Ja, alsof het niet meer belangrijk is. Doe ik niet meer toe. Alsof de heer Jezus Een joodhuis of iemand anders, maakt niet uit. Hij is voor ons aan het kruis gestorven, dat is het enige wat je hoeft te weten. Maar ik noem christendom wel eens wat uitdarend, vervuld jodendom. Het is nog wel een beetje meer dan dat. Maar je kunt het christendom nooit begrijpen als je niet kennis hebt van de hebbelse geschiedenis van Israël, maar er ook van wat God over de toekomst van Israël te zeggen heeft.
[00:01:21] Speaker A: Daar gaan we het in deze uitzending over hebben. Dat doen we zo meteen. We gaan eerst kijken naar het nieuws, want er is de afgelopen dagen weer veel gebeurd in Israël en ook in ons land. Onder andere wat Netanyahu, premier Netanyahu heeft bekendgemaakt gisteren, is dat Israël bereid zou zijn om 5 miljoen dollar te betalen aan iedere Palestijn die een Israëlische gijzelaar bevrijdt of helpt te bevrijden uit handen van Hamas. En Israël zei ook van die mensen die dat dus doen, die Gaat Israël ook helpen om gewoon een free passage, een vrije doorgang te krijgen uit Gaza weg? Wat dacht jij toen je dit nieuws hoorde?
[00:01:59] Speaker B: Toen dacht ik, oh wat heerlijk voor al die mensen in Israël voor wie de hoogste prioriteit is dat die Gijselaars vrijkomen. En die oorlog daar nog maar zo zo vinden. Eigenlijk moeten we heel diep onze knieën buigen voor Hamas om ze alsjeblieft terug te bedelen.
En nu staan ze weer hoog op de agenda, die gijzelaars, want dat is het allerbelangrijkste. Die gijzelaars vrijkomen. En niet alleen maar dat Hamas verslagen wordt. En die twee dingen gaan moeilijk samen en daarom is dit een hele goede methode om te proberen of het zal lukken, dat is zeer de vraag.
om te proberen geen verspreid te krijgen.
[00:02:34] Speaker A: De oorlog die houdt ons natuurlijk al ruim een jaar bezig, die gaande is in Gaza. Er is ook in het nieuws vaak, zijn er dingen gezegd over de hulpgoederen, dat hulpgoederen moeilijk Gaza binnenkomen of dat de verspreiding van de hulpgoederen binnen Gaza, dat daar problemen mee zijn. Afgelopen weekend was dat ook zo. Toen hebben bandes in Gaza, gewapende bandes, hebben een kleine honderd hulptrucs geplunderd. Dat heeft de VN laten weten.
En volgens de VN zijn er afgelopen zomer voor meer dan 25 miljoen dollar aan hulpgoederen gestolen. En dat is volgens de interne memo bijna de helft van de totale hulp van het wereldvoedselprogramma. Wat denk je als je die cijfers hoort? Er is natuurlijk een drama gaande in Gaza.
[00:03:17] Speaker B: Natuurlijk. In eerste instantie denk je dat dit hongerige mensen zijn.
die totaal wanhopig zijn. En dat zag je al helemaal in het begin toen de hulpgoederen kwamen. Die werden bijna beroofd door de mensen die er sprongen. Maar als het om zulke enorme aantallen gaat, dan ben je ook nog eens bang dat er handel mee gedreven wordt. En dat misschien Hamas hierachter zit en daar een slaatje uitslaat.
[00:03:40] Speaker A: En dat Hamas het voor zijn eigen.
[00:03:42] Speaker B: Mensen... Voor zichzelf, maar ook voor verder verkoop. Want dan hebben ze zoveel nodig, dat vraag je je af.
En in dat geval zou het opnieuw illustreren dat Hamas geen enkel interesse heeft in hun eigen mensen. Daarom gaan ze ook altijd zich verstoppen tussen die andere mensen. Zodat Israël op z'n kop krijgt dat ze onschuldige burgers vermoorden. Terwijl het om gaat, het gaat Israël altijd om Hamas en die secondaire.
De mensen die daarmee omkomen, dat is dan heel jammer. Maar het gaat Israël niet om genocide, in tegendeel. Het gaat Israël om Hamas.
[00:04:15] Speaker A: Ze willen Hamas uitschakelen.
[00:04:16] Speaker B: Dat is zo erg dat je dat in de media altijd door elkaar vindt. En dat betekent dus ook dat Israël er moeite mee heeft om...
te zorgen dat die gazamen het eten krijgen, want het is het een of het andere. Hamas is nu kapot en dan betaal je hoge prijsvoordelen als gazaam.
[00:04:35] Speaker A: Ja, als we naar ons land gaan. De afgelopen weken hebben we het in de uitzendingen er vaak over gehad. Het geweld wat zich op 7 november heeft afgespeeld in Amsterdam. Gisteren in de Tweede Kamer zijn er maar liefst 17 moties aangenomen. Die gaan over het antisemitisme in ons land en hoe dat dan bestreden zou moeten worden. Het is dus wel een big issue in de politiek Den Haag.
[00:05:00] Speaker B: Ja, de hele discussie die nu gaande is, zeker in de NSC en de staatssecretaris die uitgestapt is en ook nog twee kamerleden, die hebben allemaal te maken met of er racisme uit is, ja of nee, maar in elk geval heeft het ermee te maken met de hele politieke sfeer waarbij de PVV zich heel erg sterk Uitspreekt voor Israël, dat is dan mooi, maar daarbij kun je ook weer doorslaan. Doordat je bijvoorbeeld niet ziet dat misschien ook wel die makkabie aanhangers, die soms mensen laag hebben enzo. Dus het is heel moeilijk om een genuanceerd beeld te krijgen.
[00:05:33] Speaker A: In de Tweede Kamer lijkt er wel een grote meerderheid te zijn die zegt van ja maar antisemitisme dat mag niet, dat moet gestopt worden.
[00:05:39] Speaker B: Nee dat klopt, daar is bijna iedereen het over. Je zal nooit iemand horen zeggen nee ik ben juist voor antisemitisme.
Het is de hoogst dus bij denken.
[00:05:48] Speaker A: Kleine partijen.
[00:05:49] Speaker B: Heel kleine partijen zou ik het kunnen vermoeden.
[00:05:51] Speaker A: Verwacht jij dat er ook echt iets, dat het veiligheidsgevoel van de Joden in Nederland gaat verbeteren de komende tijd?
[00:05:57] Speaker B: Nee, zolang deze oorlog gaande is en zeker nu ook de regering zo verwart is en dus weinig krachtnatig optreedt tegen wat dan ook.
Nee, denk ik niet dat de Joden... Ben je niet optimistisch over? Ik heb wel stiekem gedacht, misschien wil de Heerde God dit mede gebruiken om nog meer Joden naar Israël te laten vertrekken, want daar horen ze uiteindelijk wel thuis.
[00:06:16] Speaker A: We gaan het hebben over Israël en over wat wij daar als christenen bij moeten. In Zacharië, in de profeet Zacharië in de Bijbel staat, wie Israël aanraakt raakt Gods oogappel aan. Gaat dat ook over de huidige staat Israël?
[00:06:31] Speaker B: Dat vers over die oogappel, in feite moet je daarbij onderscheid maken tussen Israël als geheel, Maar ook de kern van Israël, dat noemt de Bijbel de Sjaar, het overblijfsel van Israël, dat zijn de waarden getrouwen. En dat loopt heel vaak door elkaar heen. God houdt van het volk Israël. Hij zegt dat in Deuteronomie 7. Het is omdat ik jullie lief had dat ik jullie uitverkoord heb.
Maar tegelijkertijd is hij erg gebrand op die joden die eigenlijk met zijn woord geen rekening houden, geseculieerd, geseculariseerd zijn zoals we dat nu zouden noemen. Dus zijn liefde gaat uiteindelijk uit ten diepste naar degenen die ook de Torah onderhouden, die hem dienen en hem lief hebben, dat moet je niet vergeten. En in de staat Israël, we noemen dat vaak een seculiere staat en dat is het ook. Zelfs het volkslied hoorde ik daarnet.
Stelige volkslieden waarin de naam God niet voorkomt. Maar de andere kant is, er zijn alleen al twintigduizend messias beleidende joden. En onder de religieuze joden zijn er ongetwijfeld, ik kan niet in de harten kijken, maar er zijn ongetwijfeld heel veel mensen die de God van harte liefhebben, zijn Torah willen onderhouden.
[00:07:39] Speaker A: En zijn geboden willen onderhouden.
[00:07:40] Speaker B: Dat is hetzelfde, zijn geboden willen onderhouden. Er is een deksel op hun aangezicht wat de heer Jezus betreft, maar daar zijn heel veel getrouwen. Ik zeg er meteen al bij, als straks de heer Jezus komt, zijn dat de mensen waar de deksels afvallen van hun ogen en die hem zullen omarmen. Dus een heel groot deel is ook religieus. Laten we niet dat allemaal separatie noemen.
[00:08:00] Speaker A: Maar nog even terug naar mijn vraag. De huidige staat Israël, is dat dan inderdaad de vervulling van Gods belofte?
[00:08:08] Speaker B: Het is de aanloop naar die vervulling.
Hoe bedoel je dat? Uiteindelijk de vervulling houdt in dat er een Israël is dat hersteld is, dat geestelijk hersteld is, waar de Messias de troon van David zal bestegen hebben. En dat komt pas als de Heer Jezus terugkomt.
Maar dit is dus wel de aanloop naartoe, want als de heer Jezus terugkomt, dat zien ze al in zijn eigen woorden in Matthäus 24, waar hij het heeft over de komst van de Zoon als mens. Maar de situatie die hij beschrijft is helemaal de situatie van Israël.
[00:08:39] Speaker A: Dus we zien daar nu al het eerste tekenen van.
[00:08:42] Speaker B: Precies, je ziet nu al dat niet alleen Israël, maar ook de omliggende staten, die allemaal na de val van het Ottomaanse Rijk en de Eerste Wereldoorlog weer opgekomen zijn. Al die ingrediënten van dat toekomstplaatje, die zijn momenteel al aanwezig.
Maar het is nog steeds de aanloop, want uiteindelijk de vervulling is verbonden met de komst van de Messias.
[00:09:01] Speaker A: Welke elementen zijn dat die al aanwezig zijn?
[00:09:03] Speaker B: Ik bedoel de staten daaromheen. De buurstaten, dat was vroeger allemaal één grijze Arabische massa, maar nu zijn het allemaal zelfstandige staten geworden. En je herkent Jordanië, Moab en Ammon enzovoort, daar hoef je ze niet helemaal op te sommen. De stukken staan weer op het bord, laat ik het nou zo zeggen.
Alleen de eigenlijke wedstrijd is nog niet begonnen. Ja, zelfs de wedstrijd. Als je kijkt wat er nu gebeurt. Ik denk vaker op Psalm 83 waar al die buurstaten zich verenigen en dan zeggen Israël mag niet bestaan. Israël moet uitgeroeid worden. Dat staat letterlijk op Psalm 83. En dat is wat je nu ook hoort. Daar zit natuurlijk ook de islam als achtergrond achter. Israël mag niet bestaan. Als je Hamas, Hezbollah, de Ayatollahs wil begrijpen, moet je die verticale dimensie altijd voorop zitten, anders kom je er nooit uit.
En dat is, Israël mag niet bestaan vanuit hun geloof.
[00:09:53] Speaker A: En tegelijkertijd zijn er ook heel veel christenen die dat zeggen. Die zeggen van, ja maar weet je het huidige Israël dat heeft helemaal niks te maken met wat er allemaal in de Bijbel staat. Dat moet je helemaal niet zo daarop toepassen. Wat zou je willen zeggen tegen mensen die dat zeggen? Specifiek christenen.
[00:10:09] Speaker B: Die christenen die zeiden vroeger, herstel want dan staat Israël ondenkbaar natuurlijk niet goed. Waarom zou dat? 400 jaar hebben we de Turkse Rijk gehad. Het leek totaal ondenkbaar. En toen het Israël als staat weer herleefde, toen zeiden ze, geheel met professor Douma die schreef, de stichting van de staat Israël heeft net zo weinig met de provincie te maken als de stichting van de staat België in 1830. Nou, pad, boom, klaar. Maar dat is een bewering.
Dat is zo in strijd ook met de geest van de schrift, maar dan moet je natuurlijk een heel verhaal houden, maar dat sluit dus nergens op. Dit heeft er alles mee te maken en het hele patroon, ik zei het al, de stukken staan weer op het bord, wie dat niet ziet, ja die is ergens zeker blind, maar dat komt door het vooroordeel van de kerk is het geestelijke Israël dat etnische Israël heeft afgedaan. Er is maar één hoop voor de Jood, pas geleden, ik zal geen namen noemen, bekende predikanten die er nog zijn, Heel veel hoop voor zichzelf als ze nu allemaal de heer Jezus aannemen. En dan bedoelen ze en zich aansluiten met de christelijke kerk en al hun joodse dingen afleggen. De joden moeten christener worden en dan komt alles goed met ze. En dat klinkt dan zo vroom, maar het slaat er echt helemaal nergens op. Ze zullen de heer Jezus... Wat zei je?
[00:11:23] Speaker A: Het klopt niet.
[00:11:24] Speaker B: Ze zullen de Heer Jezus leren kennen. Hij is de sleutel. Maar niet doordat ze aansluiten bij een andere geïnformeerde of evangelische of charismatische kerkgenootschap. Maar doordat God zijn eigen werkelijkheid waarmaakt voor Israël, zijn eigen provincie. En dat betekent niet een twee-wegen-leer. Ook zij zullen uitsluitend behouden worden op grond van het werk van de Heer Jezus, als ze dat in geloof omhelst hebben.
Er is maar één weg. Er is maar één naam onder de hemel gegeven. Peter, Zanderlijke Vier, waardoor we behouden kunnen worden. Dus er is geen twee-wegen-leer. Dat is het alleen maar als je zegt, je kunt alleen maar als je lid van ons kerk wordt behouden worden. Nee, zo werkt het niet.
[00:12:01] Speaker A: Je zegt twee-wegen-leer, dat klopt niet. Maar in de Bijbel, als je die leest en als je dan inzoomt op Israël, dan zie je Gods verbonden met Israël, Gods belofte aan Israël en hoe hij zijn weg gaat met het volk. Maar het lijkt dan toch dat Israël een beetje een aparte route aan het fietsen is.
[00:12:18] Speaker B: Geen aparte route, dit is de hoofdroute om te beginnen. De hele lijn is, als de Messias komt, dan zal hij zitten op de troon van David, dan zal het vrede en gerechtigheid worden, dan wordt het hele volk hersteld.
Dat plan bestaat nog steeds. Alleen, er kwam een kink in de kabel, dat wist God al lang. En die kink in de kabel was dat toen de Heer Jezus kwam, het massa van Israël hem weigerde. Maar dat is God niet. Ja, God moest toen niet een plan B bedenken ofzo.
Hij heeft het niet zo gewild, maar het was altijd tijdens zijn plannen inbegrepen. Dat is een ingewikkeld verhaal, daar leg ik een andere keer uit. Want toen kon het heil komen tot alle volken. Israël had een getuigenis van God in de wereld moeten zijn. God heeft van het eerste begin tegen Abraham gezegd, in jou zullen alle geslachten van de aarde worden gezegd worden. De roeping van Israël had vanaf het eerste begin de hele mensheid op het oog. En toen Israël faalde als getuigenis in de wereld, Toen heeft de heer Jezus zijn apostelen uitgezonden en die hebben het in heel deze wereld gebracht. En die mensen zijn niet allemaal bij Israël gevoegd, zoals dan beweerd wordt. God heeft zijn eigen plan. Hij heeft zijn gemeente vergaderd uit alle volken van de wereld. Het is vooral eigenlijk de gemeente der Heiden en zoiets, ook al zijn er gelovige Joden bij aangesloten.
[00:13:34] Speaker A: Maar je zegt hier die route die Israël gaat, dat is eigenlijk de hoofdroute en wij komen er een beetje bij, begrijp ik?
[00:13:39] Speaker B: Nee, nou zet je het op z'n kop. Wij zijn er niet een beetje bij gekomen. Het is een geweldig plan dat God in deze 2000 jaar miljoenen en miljoenen, momenteel spreken we van 2,8 miljard christenen, maar goed, dat zijn een heleboel meelopers ook zijn daarbij. Maar het is ook een geweldig plan. Die twee plannen zijn als het ware twee kanten van de medaille. Ze zijn niet hetzelfde geworden. Israel is niet de kerk. Daar komt natuurlijk ook bij, het is al een gewikkeld verhaal, Je begint al fout als je zegt de kerk is er van Adam af. Er is in het Oude Testament geen kerk. Er is het volk Israël, daar heb je goddelozen en daar heb je rechtvaardigen. Je hebt ook rechtvaardigen uit de volkeren. Die vormden nooit één kerk. De kerk is begonnen op de Pinksterdag, toen de heer Jezus verheerlijk was in de hemel en de heilige geest werd uitgestort. Je kunt de kerk niet begrijpen als je niet weet van een verheerlijk heer in de hemel en een uitgestorte heilige geest.
Dat is er al niet. Toen ik als tienjarig jongetje mijn bijbel las, overal in de Statenvertaling, de kerk dit en de kerk dat, en je zaai, ja, ik zocht me naar om die kerk te vinden, maar ik kon het niet vinden.
[00:14:44] Speaker A: Nee, dit autotestement komt er niet voor.
[00:14:46] Speaker B: Daar ga ik helemaal niet voor. De kerk is een afzonderlijk plan van God, dankzij hetzelfde werk van de jezus, dankzij dezelfde Heilige Geest, die werken in mensen. Daarom zeg ik, het is niet een twee-wegen-leer.
Maar God houdt intussen zijn eigen plan met Israël, want Israël zal teruggebracht worden naar het land. De uitgenodiging 30 zegt uitdrukkelijk, ik breng hen terug naar het eigen land waar hun vaderen gewoond hebben. Het is helemaal niet vervuld naar de Babylonische ballingschap. Dat was het kleine hoopje die terugkeerde onder de slavernij van de volkeren.
Maar God zal dat volk terugbrengen in zijn eigen land en het volk herstellen. En wij zijn daar ook bij betrokken, omdat wij met Christus zullen terugkeren en met Christus zullen regeren. Dus we zitten allemaal in dat grote plan.
[00:15:32] Speaker A: Is het dan iets voor de eindtijd of is het dan iets wat nu gebeurt?
[00:15:37] Speaker B: Wij zijn in de eindtijd.
De eindtijd is de tijd vlak voor de komst van de heer Jezus. Je kan natuurlijk nooit bewijzen, rabbijnen zijn ooit in gemeen, misschien is dat wel weer opnieuw, de zee gejaagd wordt en over duizend jaar komen ze weer terug. Maar daarvoor zijn er te veel andere factoren waar zo'n rabbijn ook minder zicht op heeft. Zoals? Zoals, wat ik straks zei, het herstel van die buurstaten. Maar ook de hele situatie in de christenheid. Wat de profetie erover zegt, daar kunnen we allemaal niet over uitweiden. Maar ook allerlei verschijnselen waardoor je denkt, Als dat zo doorgaat, deze wereld kan niet lang meer bestaan. Ik noem maar één dingetje, het klimaat. Veel belangrijker dan veel mensen denken. En zo zijn er hele andere zaken ook. De wereld loopt echt, ik wil het nou niet zwartgallig doen, maar die loopt echt naar het einde toe. Maar ik ben blij, want ik weet, aha, dus het is inderdaad de eindtijd die Jezus komt, spoedig.
[00:16:30] Speaker A: Is het uiteindelijk een geloofskwestie voor onze christenen of Israël van nu ook nog Gods volk is? Of kun je daar ook argumenten aan geven?
[00:16:39] Speaker B: Tuurlijk. Trouwens voor alle geloofskwesties kun je argumenten aangeven. Ik zou niet willen geloven als ik niet argumenten had voor mijn geloof. Dat wil niet zeggen dat mijn geloof niet veel hoger gaat en veel ingewikkelder is en veel diepere dingen raakt dan mijn verstand kan bevatten. Maar ik geloof nooit op dat te duimen.
[00:16:54] Speaker A: Maar welke argumenten heb je dan daarvoor?
[00:16:57] Speaker B: Er is geen enkele reden om de provincie niet letterlijk te nemen. Het idee om dat niet te doen is ontstaan toen men de kerk ging beschouwen als Nieuw-Israël. Dus als God in Deuteronomie 30, maar ook op andere plaatsen zegt, en je zaai in de profetische boeken, ik zal uiteindelijk dat volk terugbrengen en dat wordt dan gekoppeld aan de komst van de Messias en aan de vestiging van zijn vrederrijk, Dan neem ik dat letterlijk, dan hoef ik helemaal niet te verdedigen. De anderen die dat allemaal wegvergeestelijken, die moeten hun standpunt verdedigen.
En dat proberen ze ook. Maar ik ben niet degene die bijzonder is omdat ik zeg, ik geloof gewoon wat er in die profetische woorden staat.
[00:17:36] Speaker A: Maar als de kerk dan niet in de plaat is gekomen van Israël, hoe moeten de kerk en Israël zich op dit moment tegenover elkaar verhouden?
Hoe moet dat gaan?
[00:17:45] Speaker B: Daar heb je een mooie bijbelse beelden voor. Jacob had twee vrouwen. Rachel en Israel. Wie van de twee was Israel? Rachel en Leah. Wie van de twee was Israel? Wie was de kerk?
[00:17:55] Speaker A: Nou, zeg jij het maar.
[00:17:57] Speaker B: Ambrosius, de kerkvader, zei... Leah, dat is natuurlijk Israel. Die fletse ogen, tezijdig gesteld. Rachel, daar gaat het om. Dat is de kerk. Ik denk dat het precies andersom was. Jacob kwam voor Rachel. Hij kreeg Leah. En uiteindelijk kreeg hij ook Rachel.
Hij kwam voor Israël, hij kreeg de kerk, maar uiteindelijk kreeg hij ook Israël.
[00:18:19] Speaker A: Dus we zijn een beetje de tweede keus?
[00:18:22] Speaker B: En het aardige is, als je nou kijkt in Deuteronomie 22, waar een man twee vrouwen heeft, één houdt hij veel van en de ander niet, dan is die zoon van degene van wie hij niet zoveel houdt, en als dat de oudste is, dan is dat de rechthebbende. Jezus daar, in die beeldspraak, is de zoon van de vrouw van wie hij minder houdt.
Dus dan is de kerk nummer één. En Israël is de tweede plan. Maar Christus is uit Israël geboren, niet uit de kerk. Wat men ook van openbare twaalf mag denken. Dus die beide beelden komen naast elkaar voor.
Ze zijn de Heerde God allebei even lief, maar je kunt het van de ene kant bekijken, dan is Rachel Israël geliefde vrouw en de andere kant is de kerk de geliefde vrouw. Het is beeldspraak, maar beide houdt God heel veel van.
[00:19:11] Speaker A: Heeft Israël in die zin een streepje voor bij God of op de kerk dan?
[00:19:18] Speaker B: Kijk, als jij als volk uitgeroepen wordt, uitverkoren wordt, en geroepen wordt om een getuigenis in deze wereld te zijn, is dat een geweldig voorrecht. Want alle voorrechten in de Bijbel brengen een geweldige verantwoordelijkheid met zich mee. En Israël heeft als getuigenis in de wereld, Pouder beschrijft dat de Romeinen twee uitvoeren, hopeloos gefaald. Toen en later, ook gedeeltelijk door onze schuld, hebben ze de kerdos weggestopt. Maar als getuigenis in deze wereld, nee. En ik zeg nog eens, God zei tegen Abraham, Dat heeft van het begin aan de hele mensheid op het oog gehad. Maar Israël had daarvoor de bemiddelende rol moeten spelen. En dat heeft uiteindelijk de apostelen van de ideeërs gedaan.
[00:19:56] Speaker A: Israël had die taak, zeg maar. Ja.
[00:19:57] Speaker B: Dus het is een voorrecht, dat kun je je laten voorstaan. Maar als je dan niet de verantwoordelijkheden daarbij waarneemt die daarbij horen... Ja, wat heeft dan dat zin om... Het is om een christen te zijn, om de ideeërs toe te behoren, is een veldig voorrecht. Maar het is een gigantische verantwoordelijkheid. En als je er niet na komt...
Moet je ophouden over die voorrichten.
[00:20:17] Speaker A: Er worden in de kerk ook regelmatig een aantal stellingen gepaneerd. Vaak zijn dat een soort van citaten uit het Nieuwe Testament om een voorbeeldje te geven, een aantal voorbeelden te geven. De scheidsmuur is weggenomen, dus er is geen verschil meer tussen Joden of Grieken.
De twee zijn één geworden, alles is in Christus vervuld.
[00:20:40] Speaker B: Als iemand zoiets zegt, dan zeg ik, weet je ook waar het staat? Bijna nooit weten ze dat.
[00:20:44] Speaker A: En jij weet het ongetwijfeld?
[00:20:45] Speaker B: Ja, natuurlijk staat het in Ephesiens 2. En als je dat goed bekijkt, dan bedenken dat niet dus, joden, christen, maakt allemaal geen fluit meer uit.
[00:20:51] Speaker A: Dat is wel wat ze zeggen.
[00:20:53] Speaker B: Dat denk ik ook.
Gelaten drie. In Christus is nog Jood, nog Griek. Nog man, nog vrouw. Dus verschillen tussen man en vrouw zijn allemaal volledig weggevallen? Natuurlijk niet. Slaven en vrijen, waar het om gaat, in Christus zijn ze gelijk. Maar ze zijn niet identiek. Man en vrouw zijn niet identiek geworden. Jood en Griek zijn niet identiek geworden. De kerk en israel zijn niet identiek geworden.
[00:21:17] Speaker A: Dus dat verschil blijft?
[00:21:18] Speaker B: Ja natuurlijk. Noem nog eens een voorbeeld. Je hebt er van die mooie voorbeelden.
[00:21:21] Speaker A: De scheidsmuur is weggenomen, het evangeel is universeel.
[00:21:25] Speaker B: Het is voor iedereen. Net zo voor de Joden als voor de Grieken en de Friesen en de Bataven.
[00:21:33] Speaker A: En alles is in Christus vervuld.
Niet zozeer in Israël, maar in Christus.
[00:21:38] Speaker B: Ja, dat is nogal vides. De ergste zijn die vervangingstheologen die zeggen, wij hebben het alleen nog over Christus, over Israël, en zij hebben het over Christus. Dat is zo gemeen. Ik denk, als je zulke argumenten hanteert, dan sta je wel erg zwak.
[00:21:51] Speaker A: Ja, leg het eens uit, wat is daar verkeerd aan?
[00:21:53] Speaker B: De hediës is voor ons belangrijk, niet Israël. Op het moment dat Christen voor Israël, Israël belangrijker gaan vinden dan de hediës, dan kom ik hier niet meer terug. Dan weet je dat vast.
[00:22:02] Speaker A: Maar dat is wel wat veel mensen zeggen.
[00:22:03] Speaker B: Natuurlijk zeggen ze dat, maar dat slaat nergens op. Israël is belangrijk omdat het zo verwaarloosd is. Mogen we daar zo even nadruk op leggen? En als iemand dan zegt, ah voor jullie is Israël belangrijk en dan voor christenen, dan zeg ik laat naar je kijken. Dat hebben ze nog helemaal niet gezegd.
Wij benadrukken Israël met jullie niet doen. Maar uiteindelijk, Israël is niet zonder Christus. Dat mag je vandaag ook tegen orthodoxe Joden zeggen. Maar die komen er straks wel uit, gelukkig. Dan komt het helemaal goed met ze. Maar in Christus, in de Messias, wordt ook elke belofte aan Israël gevuld. Dus uiteindelijk, die reis is het allerbelangrijkste.
[00:22:36] Speaker A: Je zegt, we zijn eigenlijk een beetje aan het compenseren. Deze boodschap, dit geluid heeft te weinig geklonken in de kerk. En daarom leggen wij er nu wat extra naar toe.
[00:22:43] Speaker B: Daarvoor zijn jullie de topminister voor Israël.
[00:22:45] Speaker A: Nou, jullie en jij ook. Maar waarom is dat dan zo belangrijk?
[00:22:49] Speaker B: Nou we zijn helemaal weer terug aan het begin. Omdat als je Israël niet begrijpt en weet wat daar aan de hand is, en dus ook niet het huidige Israël ondersteunt, dan heb je het Christendom niet begrijpen. Je kunt het Christendom niet in wezen niet begrijpen zonder Christus te kennen, zonder Israël te kennen. En te weten wat Gods plannen met Israël zijn. Dus ik bedoel hier een heleboel van, die vervangingstheologen begrijpen dus niet alleen Israël niet, ze begrijpen ook het Christendom niet.
[00:23:16] Speaker A: Maar hebben Joden dan een wit voetje bij God gehaald?
[00:23:19] Speaker B: Ja, net als jij en ik. Iedereen die God oprecht dient, dus niet de Jood omdat hij Jood is. Goddeloze Jood, daar is de Heer heel boos op. Hij is heel boos op de Goddelozen in Israël, dat is altijd zo geweest. Hij is ook heel boos op de Goddelozen in Israël van dag in de dag. Niet omdat je een Jood bent, heb je een wit voetje.
Maar ieder mens die de Heerde God oprecht dient en zijn geboden wil onderhouden, vanuit de liefde heb je hem, als je dat zo per se wil zeggen, ik vind het niet zo leuk uit een wit voetje, daar houdt u van.
[00:23:53] Speaker A: Ik heb daar toch ook nog een vraag over, want Deuteronomium 30, je noemde het net ook, daar staat, daar lezen we eerst dat als Israël in de diaspora zich bekeert tot God, dat hij hem dan zal terugbrengen.
[00:24:06] Speaker B: Nee, dat staat er niet.
[00:24:07] Speaker A: Wat staat er dan wel?
[00:24:09] Speaker B: Daar staat dat als één geheel. Als Israël terugkeert naar het land, dan is de terugkeer naar het land verbonden met de terugkeer tot God. En in het Hebreeuwse staat hetzelfde werkwoord. Dat is heel boeiend. Bekeering en terugkeer.
[00:24:24] Speaker A: Dat hangt samen.
[00:24:25] Speaker B: Die horen bij elkaar. En daarom zeg ik, aan de ene kant heb je seculiere joden gehad. Communisten, socialisten die de staat Israël hebben opbouwen.
Maar het waren ook vanaf het begin van religieuze joden. Die woonden er zelfs al heel erg lang in de heilige steden in Tiberië, Jeruzalem en Hebron. Daar woonden ze al heel erg lang. Waarom? Omdat hun hart verlangde naar het land dat God hen gegeven had. Want God is de God van...
Is.
[00:24:51] Speaker A: Dat de reden van het herstel in Israël? Er zijn natuurlijk veel Joden die niet religieus zijn of zich niet aan de wetten houden. Niet naar de synagogue gegaan elke vrijdagavond. Er zijn er ook een aantal die dat wel doen. Maar over het algemeen zeg maar, het gros van de bevolking in Israël is seculier. Dus hoe kun je die twee dan met elkaar rijden?
[00:25:13] Speaker B: Waarom zijn ze überhaupt naar Israël gegaan zou je kunnen zeggen?
[00:25:15] Speaker A: Nou, beter leven misschien, minder antisemitisme, dat soort dingen.
[00:25:18] Speaker B: Kijk, je hebt zelf het antwoord al. Ze werden er naartoe gedreven. De eerste, de pogroms in Oost-Europa, dat is zeker een middel in gods hand geweest, niet om het pogroms goed te praten, maar het was wel een middel dat hij gebruikt heeft om, zoals in Jeremia dat zo mooi zegt, in Geloof in Oostelijk 16, om ze te verjaardigen. Het zijn jagers en drijvers geweest die Israël weggedreven hebben. Kijk, er staat een nummer die invegt, Israël behoort te leven in het land Israël. Het volk en het land zijn aan elkaar gekoppeld. Nagamani dus heeft gezegd dat betekent dat elke jood thuis hoorde in het beloofde land. Nou, dat ga ik niet tegen een jood zeggen, dat moet hij zelf maar uitmaken, maar dat is wel gods gebod. Die twee hoorden bij elkaar. Maar die seculiere jooden hadden een ander punt. Die werden gewoon weggejaagd uit de landen waar ze waren. Niet omdat ze gelovig waren of niet, maar omdat ze jood waren. Weggedreven naar hun stad. Zelfs Theodor Herzer werd dat punt geworsteld. Waar moeten we heen? Het was zelfs een ingeving Hé, we gaan terug naar het land waar we vroeger ook gewoond hebben. Dat waren de zeven Lirioden, die dachten zelfs niet eens meteen aan het land Israël.
[00:26:20] Speaker A: Maar neemt het volk, het Joodse volk, dan niet een voorschotje op die belofte die God heeft gegeven? Dat ze eigenlijk alvast toe-eigenen wat nog niet verwend is?
[00:26:28] Speaker B: Zo denken de meesten niet. Dit is het enige land waar we vrij zijn. Waar we onszelf mogen zijn. Zelfs in landen waar ze getolereerd werden. In Amsterdam zijn ze eeuwenlang getolereerd.
En dat is geweldig, dat voelde zich fijn en heb ik. Maar het was ook nooit meer dan dat. Het was toloneren. Want ze horen niet in Amsterdam. Ze horen in het land Israël. Ik denk aan Isaiah 66 dat je daar kunt opmaken dat als de Messias gekomen is, dat dan eindelijk de laatste Joden naar Israël gaan. Lodewijn de Kamp beweert dat wij beweren dat eerst alle Joden moeten teruggekeerd zijn naar Israël. Dat hebben wij nooit beweerd. Dat klopt niet. Lodi van de kamp is in Rewijn. De laatste komen pas terug als Christus gekomen is. Dan zullen ze als een geschenk door de volkeren. Zelfs van Jadri zie je hetzelfde, als een geschenk van de volkeren aan de Messiaans teruggegeven worden.
[00:27:25] Speaker A: We gaan een beetje richting einde van deze uitzending.
[00:27:28] Speaker B: Meen je dat?
[00:27:28] Speaker A: Zo gaan we weer. Ja, het gaat snel. Als Israël nou zo belangrijk is voor God, wat betekent dat dan voor ons? Wat moeten wij daarmee?
[00:27:37] Speaker B: Dat is een mooie samenvatting eigenlijk van allerlei dingen die we al besproken hebben. Christendom, ik zeg het voor de derde keer, is vervuld Jodendom. Als je Jodendom niet snapt, met Jodendom bedoel ik niet alleen maar het judaisme van nu, maar het hele Israëlverschijnsel, het alles erop en eraan, de hele Bijbelhof begint tot het einde, is door Joodse mensen geschreven, zelfs Lucas waarschijnlijk, die allemaal bezig zijn met de grote plannen van God ten opzichte van Israël. Daar zijn wij ook in bijgekomen. Niet als een nevenverschijnsel, want we waren van het begin aan op het oog. Maar door Israël. Het zijn Joodse mannen die ons de Bijbel hebben gegeven. Het is een Joodse man die de zoon van God is die van ons gestorven is. Alles draait om Israël. Als je probeert een christendom te ontwerpen zoals dat in de formulieren van enigheid gebeurd is, zonder dat jodendom.
Ja, dat is een lege huls. Dat is een lege huls.
[00:28:29] Speaker A: Maar wat moet je er dan mee als christen? Als je dan denkt van oké, wij.
[00:28:32] Speaker B: Zijn een vervulling van... Nou, dat betekent dat je dat volk ook lief hebt. Dat betekent dat je voor dat volk bidt. Dat betekent dat je de joden ondersteunt die daar zijn. Dat je achter ze zal staan. Niet achter alles wat ze doen. Hebben we ook al besproken.
Als ze stoute dingen doen, dan zijn dat stoute dingen en daar zijn we helemaal niet blij mee. God al helemaal niet. Hij heeft niet alleen dat volk voor niks drie keer in de mannekschap gestuurd.
[00:28:56] Speaker A: Ja, maar dat wil niet zeggen dat we ze niet moeten steunen. Dat wil niet zeggen dat we ze niet moeten steunen.
[00:29:00] Speaker B: Dat betekent niet dat we alles ondersteunen, maar dat betekent wel dat we hen lief hebben. Zelfs als ze stout zijn. God heeft zijn kinderen lief, zelfs als ze stoute kinderen zijn. Ik heb mijn kinderen ook lief, zelfs als ze stoute kinderen waren toen ze jong waren. Dus daarom is een christen per definitie staat achter Israël. Niet zo dat je alleen maar Israël bezig bent. Dat vind ik ook wel weer eens een keer overdreven. Jullie hebben een heel bijzondere taak als christenen voor Israël. Er zijn meer dingen op aarde, maar dit is wel heel erg belangrijk.
[00:29:32] Speaker A: Waar kunnen we voor bidden?
[00:29:37] Speaker B: Dat zelfs voordat de komst van de Messias plaatsvindt, nog meer Joden bedekking op hun gezicht verliezen. Maar zelfs als dat niet zo is, Een vrome jood in Israël, of waar dan ook, en een messiasblijdende jood verwachten exact dezelfde messias. Alleen de een weet hoe die al heet en de ander weet dat nog niet. Ze staan veel dichter bij elkaar dan je denkt.
Ik heb het nog niet over ultra's, de fanatiekelingen die de ruiten ingooien bij messieursbeleid en de synagoge. Je snapt wel wat ik bedoel.
[00:30:10] Speaker A: Gewoon de gelovige mensen, ja.
[00:30:11] Speaker B: Echt, ja. En die zijn er in Israël, en die zijn er. Dus dat hoort bij elkaar.
[00:30:17] Speaker A: Zou je met ons zelaar bidden?
[00:30:18] Speaker B: Ja, zeker. Laten we dat doen. Trouwe God, God van Abraham, Isaac en Jacob. Maar door genade mag ik zeggen, ook mijn God, mogen alle christenen dat zeggen.
U bent onze vader geworden in de Heer Jezus Christus. Wat een ongelooflijke rijkdom. Een Joodse man die tegelijkertijd van eeuwigheid de zoon van God was en is. Het geheim van de wereldgeschiedenis. Het geheim, de basis voor de toekomst van Israël, voor de toekomst van de kerk, voor de toekomst van deze wereld als hij straks in recht en gerechtigheid zal zitten op de troon van David. Wat een vooruitzicht Heere God.
Dank u dat we daar heel veel van gedachten mochten wisselen. Het is moeilijk dat allemaal systematisch te doen, maar alles wat er goed aan was. Heren willen maar zegenen en laten mensen ervan iets mogen opsteken. We bidden voor Ischel, voor het volk wereldwijd, want overal waar ze zijn, buiten het land Ischel, zijn en blijven ze vreemdelingen.
Ze worden getolereerd of niet zo erg getolereerd, maar er blijven vreemdelingen. Maar ineens zal uw volk weer wonen in het land waar nu al zoveel intussen aanwezig zijn. Vele u kennen u daar niet, maar zo is het altijd geweest vanaf het allereerste begin. Velen van Israël hebben u nooit gekend. Maar er was altijd de sha'ar, altijd dat overblijfsel, die getrouwe kern.
waar u zo'n bijzondere band mee hebt, omdat ze u lief hebben en omdat u hen lief hebt. En Heere God, laat er nog velen van de seculiere kant tot die kern mogen overgaan. Of ze daarbij nu al de Heer Jezus gaan herkennen, of dat die bedekking nog een tijdje op hun aangezicht ligt. Laat ze toch mogen terugkeren tot u, die zich in de Bijbel noemt de God van Israël. Opdat ze daardoor ook leren de Torah te onderhouden.
Niet als een juk, maar uit liefde mogen doen wat u van hem verwacht. Heren, zegen dat volk. Zegen alle die daar ook getuigen zijn naar anderen toe. We denken aan de messiasbeleidende gemeenten die het ook vaak moeilijk hebben. Heren, we bidden voor wijsheid voor Netanyahu, voor de regering. Hoe ze moeten omgaan met heel die strijd in Gaza. We begrijpen dat niet allemaal.
Maar we zijn niet in de positie om te zeggen dat we er voor of tegen zijn. We kijken toe met verwondering, met angst om het hart en tegelijkertijd begrijpen we het zo goed. Dat is als een vijand wil vernietigen. O Heerde God, laat toch die gijzlers mogen terugkeren. Laat toch alles wat daar gebeurt ook naartoe mogen bijdragen. En tegelijkertijd, Heer, laat die machten van het kwade Nou, uitgegroeid worden is een groot woord, dat zal in deze tijd wel niet te halen zijn, maar toch in ieder geval ingedampt worden, opdat ze Israël niet nog meer kwaad barokkenen. Nou, hier is zoveel wat we zouden willen vragen. U weet het beste wat nodig is voor de staat, voor het Joodse volk in het algemeen. Ik bid ook voor Christen en voor Israël, een prachtige organisatie die al zo lang aandacht vraagt voor Israël. Een gebed vraagt En vraagt om Israël beter te begrijpen dan we zolang als christenen gedaan hebben. Heer, zegen ook die arbeid en alle die daarin betrokken zijn. We leggen alles in uw handen, Heerde. Dank u nu voor wie u bent. Dank u nu voor uw wonderbare liefde voor de mensheid.
Maar toch wel heel bijzonder voor dat kleine volkje dat u uitverkoren hebt omdat u het lief had, dat hebt u zelf gezegd. En u hebt ons ook lief en we mogen er ook bij zijn. Bij die grote schade die u toebehoort. Uw naam zet ervoor, geloofd en geprezen. Amen.
[00:34:22] Speaker A: Willem Ouwenheel, dank voor jouw komst naar de studio. En u thuis ook, bedankt voor het kijken naar deze uitzending van Christen over Israël. En u kunt betrokken blijven, ga daarvoor naar onze website cvi.nl slash actueel. Daar vindt u bijna dagelijks updates over de situatie in Israël, zodat u ook weer punten hebt waarvoor u in actie kunt komen of waarvoor u kunt bidden. Nogmaals, dank voor het kijken en graag tot de volgende keer.
