Episode Transcript
[00:00:06] Speaker A: In deze uitzending hebben we het over de actie van Oxfam Novib, Niet in mijn naam. En de nasleep van de jodiachten in Amsterdam. We kijken ook terug op 2024 en we kijken vooruit naar het nieuwe jaar. En dat doen we samen met Frits Barend. Frits, van harte welkom.
[00:00:21] Speaker B: Dankjewel.
[00:00:22] Speaker A: Ja, we bespreken in deze uitzending een heleboel onderwerpen, dus laten we maar snel beginnen. We beginnen altijd met wat is er na de afgelopen dagen in het nieuws geweest over Israël. Onder andere Israëlische ambtenaren die zeggen dat de deal voor de vrijlating van een gegijzel er binnen twee weken bereikt kan worden. En die geluiden van nabijheid van een deal die worden ook bevestigd door een hoog Hamas-functionaris. Wat is jouw verwachting?
[00:00:46] Speaker B: Nou ja, als ze beiden zeggen dat er een deal op komst is, dan is dat alleen maar toe te juichen.
Dus ik hoop dat dat gaat gebeuren en dat er dan eindelijk wat rust in die regio komt.
[00:00:55] Speaker A: Ja, en dat er gijzelden vrijkomen.
[00:00:57] Speaker B: En eerst maar dat er gijzelden vrijkomen. En hoe het dan met ze gaat, dan moet je er toch niet aan denken dat je daar bijna anderhalf jaar vastgezeten hebt in vreselijke omstandigheden, weet wat er met je collega's, vrienden is gebeurd. Want het weten ze natuurlijk. Die trauma's zijn...
Die gaan nog generaties doorwerken helaas. Maar laten we hopen dat er inderdaad gesproken wordt.
[00:01:17] Speaker A: Maar het is dus al meer dan een jaar geleden dat de vorige deal werd gesloten en telkens werd er gezegd van ja misschien is er een deal, misschien is er geen deal. Wat vind jij nu zeg maar van de geluiden? Is er meer hopen?
[00:01:27] Speaker B: Ik ben mijn optimisme op dat gebied bijna helemaal kwijt. Ik was altijd een heel optimistisch mens tot twee jaar geleden, tot rond 7 oktober.
Dat ben ik voor een groot deel kwijt. Ik moet het allemaal maar zien.
[00:01:39] Speaker A: We gaan het meemaken, inderdaad.
[00:01:41] Speaker B: Ik hoop het, ik hoop het, ik hoop het.
[00:01:43] Speaker A: Israël heeft een pakket van 11 miljoen dollar goedgekeurd. Dat is bedoeld om te investeren in de Golan-hoogte. Die zijn de afgelopen weken uitgebreid in het nieuws natuurlijk vanwege alles wat er in Syrië gaande is. Daarmee zat de bevolking van 50.000 nu op de Golan-hoogvlak te verdubbelen naar 100.000. Internationaal wordt dat allemaal veroordeeld, want Golan is bezet door Israël.
Hoe kijk jij daarnaar?
[00:02:08] Speaker B: Nou, dat is ook weer iets. Ik ben geweest op die Golanhoogte en daar heb ik hetzelfde meegemaakt in Noord-Israël met druzen en ook met Palestijnen die dolgelukkig zijn dat ze onder Israël leven.
[00:02:22] Speaker A: En niet onder Syrië.
[00:02:24] Speaker B: Precies, want daardoor hebben hun kinderen de mogelijkheid om te studeren. Ze worden niet vervolgd, ze zijn niet bang voor terreur.
Dus die Syriërs die op de Golan-hoogte woonden, waren in wezen dolgelukkig. Maar ze mochten dat niet hardop zeggen. Hun kinderen hadden toerismogelijkheden. Maar het is rustig op die Golan-hoogte. En waarom zou je nou weer moeten uitbreiden? Israël heeft het al zo moeilijk om zichzelf te verdedigen. Dat komt allemaal neer op de kleinkinderen van mijn familie. Of de achterkleinkinderen moeten daar weer naartoe gaan om dat te verdedigen. Wees nou tevreden met wat je hebt.
En zeg die Golan hoogte daar is het rustig, laten we dat zo houden. Syrië beseft dat ook. En gaan het niet nog een keer uitbreiden.
[00:03:05] Speaker A: Ik vind dat heel kwalijk en heel dom. Het gaat misschien niet om het grondgebied uitbreiden, maar zorgen dat er meer mensen wonen.
[00:03:13] Speaker B: Nee, ze willen ook het grondgebied uitbreiden volgens mij.
[00:03:17] Speaker A: In ieder geval de bufferzone.
[00:03:18] Speaker B: Ja, die bufferzone. Want er wonen al mensen. Het is daar ontzettend leuk wonen moet ik eerlijk zeggen. En ik heb daar ook met Syriërs gesproken.
Die dan, dat mocht ik moesten geheim blijven zeggen, ja we zijn eigenlijk heel gelukkig hier, we hebben onze kinderen in de toekomst.
[00:03:32] Speaker A: Ja, dus het is vooral op twee kanten.
[00:03:34] Speaker B: Gooi geen olie op het vuur, het is dan rustig en hou het dan rustig.
[00:03:38] Speaker A: De Telegraaf meldde afgelopen weekend dat er een nieuw rapport is verschenen, dat is van een transatlantische denktank.
genaamd Henry Jackson Society, en die stelt grote vragen bij die dodencijfers die gaande zijn in Gaza.
De cijfers van het Gazaanse ministerie van Gezondheid, die worden aangedikt, zo blijkt uit dat rapport. Jij hebt dat ook meegekregen, dat dit...
[00:04:03] Speaker B: Ik heb dat ook gelezen, ja.
[00:04:04] Speaker A: Wat viel je daarin op?
[00:04:05] Speaker B: Nou ja, wat ik al langer ook hoor, je hebt zelfs een keer een Ghazaans kind wat bij een Israëlisch bombardement geraakt was. Dat bleek een video te zijn van vijf jaar geleden, waardoor eigen vuur geraakt was. Dus er wordt vreselijk gemanipuleerd met die beelden.
En dat rapport toont dat ook weer aan, dat er verschrikkelijk gemanipuleerd wordt. Maar laten het geen 45.000 mensen die zijn vermoord, maar laten het er 20.000 zijn, dan zijn er nog 20.000 te veel.
[00:04:36] Speaker A: Dat is alsnog verschrikkelijk.
[00:04:37] Speaker B: En er is geen Israële die staat te juichen bij een gedood gazaans kind.
Gamas, het geld wat ze kregen. En laten we zeggen, Gaza was een redelijk welvarend gebied voor 7 oktober. Dat moet je voorstellen, zeg maar tussen Den Helder en Noordwijk strook Noord-Zuid-Holland. Nou daar kun je heel goed leven, daar wonen ook meer dan een miljoen mensen in Noord- en Zuid-Holland. Die prachtig hebben, helemaal strand voor zichzelf, zee, dus je kunt avondswaarderen.
[00:05:05] Speaker A: Maar dat is natuurlijk allemaal veranderd na zes oktober.
[00:05:07] Speaker B: Nee, dat ben ik van over. Hamas vond dat het veel te goed ging. Veertigduizend mensen uit Hamas werkte in Israël. Daar had Hamas geen belang bij. Veertigduizend mensen uit Gaza werkte in Israël. Had Hamas geen belang bij. Want dat zorgde dat mensen in Gaza best tevreden waren met de situatie met Israël. Nou, dat hebben ze nu voor elkaar gekregen. Het is nu één grote ellende. En die ondergrondse tunnels, in plaats dat je het geld stopt in scholen en onderwijs en vreedzaam omgaat met je buren, stoppen zij het in tunnels die alleen maar één doel hebben, terrorisme.
Je ziet nu het gevolg en dat heeft dan weer twintig, dertigduizend gazaan het leven gekost. Dat vind ik ook verschrikkelijk. Wij staan niet te juichen bij een gedood kind in Gaza, dat vind ik verschrikkelijk.
[00:05:54] Speaker A: Wat ons ook opviel in dit rapport, wat wij hebben net ook gelezen, is dat ze een heleboel artikelen ook hebben geanalyseerd die verschenen zijn in de media.
[00:06:02] Speaker B: Ook BBC, ja.
[00:06:03] Speaker A: En daaruit blijkt dat Israëlische cijfers over het algemeen worden gezien en benoemd als zijnde niet betrouwbaar. En de Gezaanse cijfers, dus van dat ministerie van Volksgezondheid, daar wordt die side note niet bij gemaakt.
[00:06:20] Speaker B: Nee, heel krankzinnig is dat ook. Terwijl ik weet uit ervaring, maar nogmaals, aan beide kanten zal propaganda gepleegd worden. Maar kijk, in Israël ten eerste is een hele kritische pers.
En dat vind ik ook heel erg, dat H.A. Retz, wij spreken dan...
Geboykeld wordt door de overheid. Geboykeld wordt door de Israëlische Ritten. Dat is ontzettend dom. De kracht is juist dat je een sterke, vrije pers hebt. Maar in Gaz heb je wel geen vrije pers.
[00:06:44] Speaker A: Nee.
[00:06:46] Speaker B: Gaz is één grote dictatuur. En als je daar... Ik bedoel, je denkt toch niet dat jij zo vrij over straat kan lopen in een kort rokje.
[00:06:54] Speaker A: Dus een hele andere situatie dan in Israël.
We gaan het hebben over Oxfam, want de afgelopen week kwam Oxfam Novib met een campagne, Niet in mijn naam. En daarin zegt de organisatie dat het Nederlandse kabinet vanwege haar steun aan Israël medeplichtig is aan oorlogsmisdaden die op dit moment worden gepleegd. Heel veel PN'ers hebben hun naam hier aan verbonden. Wat vind jij van deze campagne?
[00:07:16] Speaker B: Schofterig.
[00:07:18] Speaker A: Schofterig?
[00:07:18] Speaker B: Eén woord, schofterig.
[00:07:19] Speaker A: Waarom?
[00:07:20] Speaker B: Omdat het een volledige foute voorstelling van zaken is. Israël pleegt geen genocide. Israël verdedigt zichzelf.
Het is hetzelfde als dat wij hier, wij in de oorlog, nee ik moet geen vergelijk maken met de oorlog, dus zal ik dat niet doen. Israël verdedigt zichzelf en Israël is aangevallen op 7 oktober. En niet andersom, er was een redelijk vreedzame coïncidence tussen de twee. En wat Oxford Movib doet is alleen maar olie op het vuur gooien, is de haat tegen Israël en vergroten en het antisemitisme voedsel geven.
[00:07:51] Speaker A: Maar er zullen heel veel mensen zijn, ja, maar wij willen die oorlog niet en dat is de reden dat wij onze naam er aan proberen... Ja, maar.
[00:07:57] Speaker B: Israël wilde de oorlog toch ook niet? Maar wat moet Israël dan? Kom maar binnen, vermoord ons maar. Wie is er op 7 oktober begonnen?
[00:08:05] Speaker A: Hamas.
[00:08:06] Speaker B: En wat wilde ze? Wat ze nu hebben. En wat Israël, misschien af en toe wat te hard... Wat Israël nu doet is één keer een einde maken aan Hamas en de manier waarop is... Ja, daar word je ook niet vrolijk van. Maar het enige wat Israël doet is zich verdedigen.
[00:08:20] Speaker A: Ja, ja.
[00:08:21] Speaker B: Dus het verzet in Nederland was ook schanderig bezig.
[00:08:23] Speaker A: Ja, maar toch hebben heel veel mensen hun naam hier aan verbonden. Wat vind je daar dan van?
[00:08:27] Speaker B: Maar dat zijn altijd dezelfde bekenden. Voor de buurman is het prachtig om je zo... Ach, wat zijn wij menselijk. We zijn zo humaan.
[00:08:36] Speaker A: We gaan het hebben over Amsterdam, want die bewuste nacht, 7 op 8 november, die avond hadden we de wedstrijd gevonden tussen Ajax en Maccabi Tel Aviv. Wij hebben het er uitgebreid in onze uitzending over gehad, over de jodi-jacht die daarop volgde. Hoe vond jij dat de maatschappelijke discussie zich daarna ontwikkeld? Want wij hebben jou zelf op 8 november hebben we jou gesproken, telefonisch in de uitzending, en de dagen daarna?
[00:09:02] Speaker B: Nou ja, dat is ook weer natuurlijk... Dat was heerlijk voedsel voor de Oxfam-Novibs van deze tijd. Er zullen ongetwijfeld... Er waren hier 2600 Maccabi-supporters. En ik twijfel niet aan dat er daar van honderd zich misdragen hebben. Hooligans. Helaas heeft elke club zijn hooligans. Waarom was er bij... Bij sommige wedstrijden mogen er geen oud-supporters meer komen. Waarom is dat?
Omdat die supporters zich misdragen. Dus ook alle Nederlandse clubs hebben hooligans. En er hebben zich honderd misdragen, dat geloof ik zeker. Maar 2500 hebben zich goed gedragen. En er wordt gezegd dat alle Maccabi supporters zich misdragen hebben. Dus ook weer, er hebben zich ongetwijfeld... En is het ook niet zo dat ze als een beest tekeer zijn gegaan. Dat de hele binnenstad in angst was. Feyenoord speelde een keer tegen Lazio Roma.
Toen moesten ze de winkels dicht en hebben winkelstraten afgesloten. Zo bang waren ze voor de hooligans.
[00:10:00] Speaker A: Maar hier was dat heel anders.
[00:10:01] Speaker B: Volgens mij is dat hier niet gebeurd. Volgens mij is de kalverstraat niet afgesloten geweest. Maar ze zullen het ongetwijfeld misdragen hebben. Nou, dat wordt gigantisch. Heerlijk is dat. Kunnen ze ook zeggen, zie je, kijk eens hoe schofterig ze zijn.
[00:10:11] Speaker A: Ach, ze zijn zo schofterig. Ze komen er klaar bij.
[00:10:13] Speaker B: Het geeft orgastisch geluk bij die mensen, bij de Oxfam Novix.
[00:10:18] Speaker A: Maar jij hebt het allemaal zien gebeuren. Eerst werd er heel veel meegeleefd met de Maccabi supporters.
[00:10:22] Speaker B: Ik zat in het stadion. Eerst al vind ik het dat voor die wedstrijd waren, geloof ik, 800 politieagenten opgetrommeld. Wat echt allemaal belachelijk is voor een voetbalwedstrijd. 800 politieagenten. Die Maccabi supporters werden naar het stadion gebracht. Die zullen ongetwijfeld wel eens een keer een liedje gezongen hebben wat misschien niet heel erg netjes was.
Dat is bij supporters nemen altijd. Feyenoord supporters zingen de meest verschrikkelijke liedjes. Ajax supporters zingen soms de meest verschrikkelijke liedjes. Dan lees je één kleine regel over.
[00:10:53] Speaker A: Het was met name na de wedstrijd.
[00:10:54] Speaker B: Na de wedstrijd is men georganiseerd op jodenjacht gegaan. De bedoelden zijn, bewijzen we nu, in die rechtszaak is het duidelijk naar voren gekomen. Die rechtszaken die gelukkig vrij snel zijn in mensen voor de rechten gekomen. Die zijn bewust op jodenjacht gegaan. 2024, Oxfam-Novi moet daar een actie op voeren.
[00:11:13] Speaker A: Vind jij het terecht dat de officier van justitie heeft gezegd, dit was geen terrorisme?
[00:11:18] Speaker B: Ja, ik ben geen jurist en het is heel moeilijk om te bewijzen dat dat terrorisme is. Dat is hetzelfde als, ik vind het ook geen genocide. En het is dus ook geen terrorisme. Ik heb daar niet zo'n moeite mee.
[00:11:31] Speaker A: Nu is de eis tegen de jodenjagers in Amsterdam, je noemde het al net hè, vorige week was die rechtszaak in ieder geval dat zeven verdachten voor de rechter stonden. De hoogste eis was twee jaar ceil.
Was jij blij toen je dat hoorde?
[00:11:44] Speaker B: Nou ja, ik zeg, van mij hoeven die mensen niet een jaar weg bij hun vrouw en kinderen of bij hun familie. Maar ik hoop dat ze inzien, het waren heel veel, ja, allochtonen Nederlanders, maar dat mag je ook niet zeggen.
Niet allemaal. Maar goed, het zijn Nederlanders en zo gaan we in Nederland niet met elkaar om. Ik bedoel, als we het niet met elkaar eens zijn dan praten we met elkaar en dan discussiëren we met elkaar. Maar we gaan niet op jacht naar die mensen. Ik bedoel, ik ben nog nooit op jacht naar iemand gegaan waar ik het niet mee eens ben. En zij moeten dus weten dat zo gaan we in Nederland niet met elkaar om.
[00:12:21] Speaker A: Maar er zijn tot nu toe maar zeven mensen voor de rechten gekomen. Wat vinden jullie daarvan?
[00:12:24] Speaker B: Ja, er komen nog wel meer voor de rechten volgens mij.
En ze hebben er wel heel wat gepakt. Nou ja, eigenlijk zouden ze allemaal natuurlijk opgepakt moeten worden. Ook die takchauffeurs die daaraan bijgedragen hebben.
[00:12:34] Speaker A: Ja, nu is het opmerkelijke dat laatst, vorige week in de krant, dat de Nederlandse staat eventueel bereid is om zelf de Israëlische slachtoffers van de jodenjacht in Amsterdam een schadevergoeding te betalen.
[00:12:45] Speaker B: Het is ontgaan, oh. Ja.
[00:12:48] Speaker A: Als je dat zo hoort, denk je dan van dat is een goede stap? Of zou het juist verhaal moeten worden op de daders?
[00:12:53] Speaker B: Ja, ja, ja.
Het is wel goed dat Nederland zich daar mede verantwoord. Want het is al in Nederland gebeurd. En ik weet ook dat de politie heeft echt alles gedaan om die... De politie kun je niks verwijten. Die heeft echt z'n optimale best gedaan om die wedstrijd goed te laten verlopen. Die wedstrijd is goed verlopen. Ik was in het stadion. Ja, je kan toch niet verwachten dat als de sporters naar huis gaan en dan met de metro naar de hotels gaan dat ze dan worden achtervolgd. Ik heb...
Maccabi Nederland is een sportorganisatie die heeft al zijn leden en kennissen opgeroepen.
Jongens, er zijn een heleboel supporters van Maccabi Tel Aviv die durven niet meer naar een hotel terug. Die lopen verloren door de stad rond, zijn als de dood. En die durven ook, wij spreken, hun clubkleuren niet meer te dragen. Die zijn opgevangen. Die durven ook niet meer met een taxi naar het vliegveld. We hebben dus echt auto's geregeld die gezorgd hebben dat deze supporters, en dat zijn er dus rond 2000, naar het vliegveld zijn gedraagd. Die waren als de dood.
En ik vind ook dat de Israëlische regering daar zich niet mee had moeten bemoeien. Dit is een zaak die we in Nederland horen op te lossen. De Israëlische regering heeft genoeg problemen, die hoeven zich hier niet mee te bemoeien. Ook al zijn het hun onderdanen, maar als ze op reis gaan naar Nederland zijn wij er verantwoordelijk voor. En de Nederlandse regering heeft zijn verantwoordelijkheid ook genomen.
[00:14:07] Speaker A: Vind je dat de Nederlandse regering voldoende verantwoordelijkheid heeft genomen voor wat er is gebeurd?
[00:14:12] Speaker B: Ja, vind ik wel. Je kan dit niet. En ook de gemeente Amsterdam heeft gedaan wat ze konden doen. Je kan dit niet voorzien. Je kan dit niet voorzien. Als er straks iemand binnenkomt die iets met jou en mij wil doen, dan kan de burgemeester van, hoe heet het, Nijkerk, kan je ook niet verantwoordelijk stellen.
[00:14:29] Speaker A: Hoe verklaar je eigenlijk de framing van de media? Dat eerst zeg maar was die sympathie er. Op een gegeven moment werd er gezegd ja, maar die Maccabi supporters waren ook geen schatjes.
[00:14:39] Speaker B: Ik heb bijna geen sympathie gevonden hoor. Het was al vrij snel. Ik heb een column in Volksgad gelezen van Peter Middendorp.
Die zei dat hij graag had meegedaan, daar kwam het op neer. Hij had graag meegedaan om Maccabi supporters in elkaar te slaan. Een columnist.
[00:14:55] Speaker A: Ja, dus die sympathie was er vanaf het begin al niet.
[00:14:58] Speaker B: Hij had ontzettende sympathie voor die supporters die die Maccabi supporters in elkaar sloegen.
[00:15:03] Speaker A: Jij bent zelf Joods hè?
[00:15:05] Speaker B: Dat is een man van het woord.
[00:15:06] Speaker A: Was het voor jou ook beangstigend die nacht?
[00:15:09] Speaker B: Nee, want ik was naar de wedstrijd toe.
En mijn kleinzoon was er ook. We hadden een ontzettend leuke avond. En ik ga naar huis terug en pas de volgende ochtend... ...hoor ik vier familie uit Israël wat er gebeurd was. Ik heb twee seizoenkaarten. Ik ben seizoenkaarthouder in de Arena. Dus ik had mijn seizoenkaart aan mijn neefje in Israël gegeven... ...maar die kon niet. Die had het aan twee vrienden gegeven. Ja, die hebben ook een doodshandshuis van die nacht. Die waren gewoon leuk naar Amsterdam. Ja, en dan willen ze Amsterdam zien. Die zijn ook allemaal naar het... ...naar de Frankhuis geweest.
En dan gaan ze daarna even door een roze buurt lopen, dat is toch een toeristische attractie. Ja, en zoals iedereen, zozelfde supporters hadden wel eens eentje een beetje gek gedaan. Maar ja, dat is bij elkaar uit wat scheelt.
[00:15:54] Speaker A: Maar dat dit zo kon veranderen, dat had niemand kunnen voorzien.
[00:15:57] Speaker B: Had ik niet voorzien, nee. Ik was er ook verschrikkelijk van geschrokken. Ik had dat nooit verwacht in Amsterdam.
[00:16:02] Speaker A: We gaan het hebben over ITVA. Dat is een filmfestival dat elk jaar terugkomt en een paar weken geleden kwam jij zelf in het nieuws vanwege een incident tijdens het ITVA. Wat gebeurde.
[00:16:16] Speaker B: Er?
[00:16:17] Speaker A: Het is gewoon een filmfestival voor een aantal dagen en je zat in het theater.
[00:16:20] Speaker B: Ik ben vriend van het ITVA, dat bewaal ik maar dadelijk hoor, wat geld voor elk jaar. En ik zit daar.
Heel vrolijk. En de directeur van het IDVA, die neemt afscheid. Een gevluchte Syriër. Hij is niet voor niks uit Syrië gevlucht, denk ik. Want gevluchte Israëlers ken ik niet, maar goed. Prima, die is directeur van het IDVA, een hele leuke, vriendelijke man.
En die wil vertellen hoe hij terugkijkt op de afgelopen jaren en hoe hij vooruitkijkt. Hij had echt de tijger om even zijn afscheidstoespraak te houden. Hij is nog in twee, drie minuten bezig. Of naast mij staat een man op en die roept, nou ja het komt eigenlijk, jullie it was, hij schofte. Want jullie staan twee Israëlische films toe. En in Israël pleegt genocide, Israël is een scheurkerstaat, Israël is weet ik weer allemaal niet allemaal.
En misschien was het ook wel gevlucht in Syrië, maar daar hoor je hem natuurlijk niet over. En in het Engels allemaal. En hij staat twee minuten aan het gillen, gooit pamfletten naar beneden. En na een minuut of twee denk ik, nou is het wel genoeg. Dus ik sta ook op en ik roep, free the hostages, free the hostages. And if you do this in Gaza, you will be killed. If you do this in Gaza, free the hostages.
Nou ja, dat was natuurlijk schandelijk dat ik dat riep. Dat hoort natuurlijk niet. En toen ging ik weer zitten. En ik denk, hij gaat ook zitten, maar hij wilde weg. Maar dit van moest nog beginnen. Nou, ik kwam voor de openingsfilm en uiterst onbeschof dat je weggaat voor de voorstelling begint. Ik bedoel, als je naar de Stadsschouwburg gaat, naar het Concertgebouw.
En je gaat een dirigent aanvallen. En dan ga je ook nog eens met veel bombarie weer over de toeschouwers heen lopen. Want ja, je weet het is natuurlijk die... We zaten de eerste rij, dus ik zat voor dat Israël Balkon. Dan zit je heel krap. Ja, en ik stond niet op. En dat was heel onbeleefd.
[00:18:19] Speaker A: En dat heeft hij ook wel gedaan.
[00:18:20] Speaker B: Hij wilde nu over me heen klimmen. Ja, dat gaat niet zo heel makkelijk. Dus ik zal hem wel een duurtje gegeven hebben. En dan zegt hij dat ik hem drie keer in zijn maag gestompt heb. En dat hij na afloop naar buiten is gegaan. De directie van ITVA zou hem hebben toegezegd dat ik onmiddellijk verwijderd zou worden.
Nou ja, als hij drie keer in zijn maag gestomd heeft, dan neem ik aan dat hij naar de politie gaat. Dat er een aanklaar met de politie wordt ingediend. Dat hij in het ziekenhuis is geweest om daar behandeld te worden. Maar het is één grote leugen.
[00:18:45] Speaker A: Ja, maar er is heel aangifte gedaan tegen jou.
[00:18:47] Speaker B: Ja, en ITVA had ballen moeten tonen, moeten zeggen. Meneer So, ga je nou naar de politie? Wij zijn hier niet voor die aanklaar. Ga je naar de politie toe?
[00:18:54] Speaker A: Ja.
[00:18:55] Speaker B: Nee, die gaan er een hele toestand van maken. Ik werd gebeld. Ik moest verklaringen afleggen. Ik zei, ik krijg een maag aan verklaringen af.
En binnen twintig dagen zou ik te horen krijgen wat, binnen twintig dagen hoor ik niks. Nu gaat het weer, nu komt er op twintig december een uitspraak. Wil ik het ziekenhuisrapport zien hoe zwaar die gewond is geraakt.
Het is één grote verzonnen leugen.
[00:19:19] Speaker A: Maar hoe voelt dat nou? Want jij zat naast iemand, terwijl die pamfletten, wij hebben hem hier trouwens.
[00:19:23] Speaker B: Terwijl hij de orde verstoorde, terwijl hij aan het liegen is daar.
En terwijl hij dus voor censuur is. Hij is voor vrijheid van meningsuiting, tenzij je het niet met hem eens bent. Dat is heel typisch voor Gaza ook, voor Hamas. En voor bijna alle landen in het Midden-Oosten. We hebben nu gezien wat er in Syrië gebeurd is. Maar er is niet één democratie in het Midden-Oosten. Ja, er is één democratie in het Midden-Oosten. Dat is Israël. En daar wonen Palestijnen en Joden vreedzaam samen al jarenlang. En daar wordt nu ook kerstmis gevierd.
Toevallig heb ik er een twitterbericht over gemaakt, dat er nu in Haifa kerstbomen en menorahs naast elkaar staan. Noem maar één land in het Midden-Oosten waar dat kan. En is dat land, is het schandelijk land. Er gebeuren veel foute dingen in Israël op dit moment, geef ik toe. Maar het is wel de enige democratie. En deze man is dus een tegenstander van de democratie, is een fascist.
[00:20:12] Speaker A: Een dure fascist.
[00:20:13] Speaker B: Dat is de moderne fascist.
[00:20:14] Speaker A: Maar we leven in een land waarin je mag roepen wat je wil. Ook al zijn mensen het er niet mee eens. Is het dan wel zo slim om die man dan een doel te geven?
[00:20:23] Speaker B: Wacht even, hij wilde over mij heen kruipen. Dus als ik nu straks zo over jou heen kruip. Zo. Laat jij dan over je heen lopen? Oh, dan gaat mijn geluid. Ik heb hem geen duur gegeven. Hij wilde over mij heen lopen. Ik moet de zaak niet omdraaien. Hij heeft mij belaagd. Hij liep over mij heen, alleen ik ben blijven zitten. Ik ben niet opgestaan.
Want ik vond het onbeschof dat hij voor de voorstelling vertrok.
[00:20:47] Speaker A: Ja.
[00:20:48] Speaker B: Uiterst onbeschof.
[00:20:48] Speaker A: En dat heeft jou werkelijk kwalijk genomen.
[00:20:51] Speaker B: En hij heeft wel kwalijk omdat ik hem niet door liet gaan.
[00:20:53] Speaker A: Ja.
[00:20:54] Speaker B: Nou, dan moet je niet naar die voorstelling komen.
[00:20:56] Speaker A: Wat doet het nou met jou als dit soort dingen dan naast jou gebeuren? Met Maccabi zit je in de wedstrijd en s'nachts gebeurt dan al die ellende van de joden jou. Wat doet dat nou met jou als persoon?
[00:21:12] Speaker B: Ik zou het weer gewoon lekker... Daarom is het zo leuk dat ik in dat programma even tot hier zit.
Dat is echt een welkome afleiding.
Zaterdagavond het televisieprogramma van de FARA. En dat is echt een welkome afleiding die die twee jongens me gevraagd hebben om daar aan mee te werken. Ik zou me liever niet in dit soort dingen geïnvolveerd raken. Maar ja, als het moet, dan trek.
[00:21:34] Speaker A: Ik me niet terug.
[00:21:36] Speaker B: Ik ga me dan niet zielig in een hoekje zitten. Als ze het willen, kunnen ze het krijgen. En dat heb ik geleerd van mijn moeder.
[00:21:41] Speaker A: Ja, strijdvaardig.
[00:21:42] Speaker B: Je laat je nooit de les lezen, zei mijn moeder altijd. En altijd, denk eerst na voor je wat doet. Maar als je wat doet, dan doe je het ook goed.
[00:21:52] Speaker A: Maar denk je, komt nooit de gedachte bij je op van wat doe ik hier nog?
[00:21:57] Speaker B: Nee, ik begrijp wat je bedoelt. En ik heb ook mijn familie in Israël, die zegt ook Frits kom hier naartoe. En dat heeft ook mee te maken, ik ben blij dat ik het kan doen.
Want ja, we moeten ons laten horen, maar het wordt steeds moeilijker. Want wij Joden en Israël zijn wel steeds meer het kwaad van de wereld. En we waren het altijd al, maar we zijn het nu wel weer optimaal, dankzij Ox en Ox van Novi.
[00:22:21] Speaker A: Ja. In december...
[00:22:22] Speaker B: Ik geef geen cent aan die mensen.
[00:22:25] Speaker A: Je oproep is duidelijk, Frits. In december is het ook de tijd dat we terugblikken. 2024 was natuurlijk een heftig jaar, vanwege alles wat er in Israël speelde, vanwege alles wat er hier speelde.
[00:22:35] Speaker B: Ajax.
[00:22:36] Speaker A: Vanwege Ajax, maar ook voor de Joodse gemeenschap. Welk moment van 2024 is jou tot nu toe het meeste bijgebleven?
[00:22:46] Speaker B: Ja, dat Barbara brak. Je dochter? Ja.
[00:22:52] Speaker A: Wat gebeurde er?
[00:22:53] Speaker B: Nou, die brak ineens over alles wat er gebeurd is. Ze had iets meegemaakt in haar werk en ik denk alle emoties kwamen bij haar boven.
En dat heeft me wel vreselijk geraakt. Toen dacht ik, god, moet ik me dan maar rustiger houden. En gelukkig heb ik een hele sterke dochter. Zegt ze, nee papa, dat hoeft niet. Maar daar kwamen alle emoties bij elkaar en dat heeft me wel vreselijk geraakt.
[00:23:18] Speaker A: Ja, ja. En als je dan moet onderwoorden brengen wat het dan was, waarom werd ze zo geraakt?
[00:23:24] Speaker B: Ja, daar moet ik weer helemaal terug naar gaan. Ik denk dat er heel veel emoties gelijk bij boven kwamen.
Uit het verleden iets wat er vaak overkomen is en dan nu deze situatie waar we ons getrouwen met een vrouw en twee enige kinderen. Qua beschaving zijn we, we waren, ik dacht dat we omhoog gingen, maar we zijn qua beschaving ontzettend omlaag gegaan.
[00:23:47] Speaker A: Daar maak je je zorgen over?
[00:23:48] Speaker B: Daar maak ik me grote zorgen over ja. De tolerantie naar elkaar toe, de acceptatie naar elkaar toe. We hebben hier vrijheid van godsdienst en het lijkt wel of die voor één groep niet meer geldt.
Dat is toch belachelijk al, maar dat is al jaren zo, dat Joods-organismen zwaar beveiligd moeten worden.
[00:24:06] Speaker A: Dat wordt alleen maar meer.
[00:24:07] Speaker B: Dat wordt alleen maar meer, dat is toch schandelijk.
[00:24:10] Speaker A: Zoals je al zegt, het is gewoon een moeilijk jaar geweest, een zwaar jaar, maar heb je ook punten van licht? Heb je ook een hoogtepunt, wat je kunt noemen?
[00:24:17] Speaker B: Nou ja, mijn kleinzoon begin dit jaar 13 jaar.
En dan wordt hij bar mitzwe. En dat hebben we op een ontzettend leuke manier gevierd. En Barbara werd vijftig. Dat hebben we op een ontzettend leuke manier gevierd. Ik heb daar ook gezongen. En een liedje, Barbara met rode haren. En dat zijn wel de leuke dingen die we hebben meegemaakt. En dat moeten we ook blijven vieren. Dat zeg ik ook altijd tegen mijn kinderen. Laten we vieren wat we vieren kunnen. Dat heb ik ook van mijn moeder geleerd.
En laten we proberen...
[00:24:49] Speaker A: Elkaar vast te houden ook.
[00:24:50] Speaker B: Ja, wat mijn dochter ook af en toe laat doen. Shabbosavond bij elkaar komen. Niet dat we dan gelovig zijn, maar dat dan mogen de kinderen kaartjes aansteken en dat we met elkaar te eten. Ik heb heel veel steun aan mijn directe omgeving, moet ik zeggen. Mijn familie, mijn vrienden. Ik heb goede vrienden. En mijn familie, daar heb ik wel heel veel steun aan. En dat geeft een heel warm gevoel.
[00:25:09] Speaker A: Ik heb één laatste vraag voor jou, Frits. 2025 staat om de hoek al te wachten, is er bijna. Als het over Israël gaat, wat is jouw hoop voor 2025?
[00:25:20] Speaker B: Mijn hoop is dat de Israëli's weer eindelijk een beetje in vrijheid kunnen leven en niet meer elke dag bang hoeven te zijn.
En dat ook de Israëlse regering beseft dat ze een verantwoordelijkheid hebben. Dus geen gebieden weer moeten annexeren. En dat de vijanden van Israël eindelijk gaan zeggen dat Israël is er nu en laten we nu gewoon met elkaar gaan praten. Zoals het was voor 7 oktober. Toen er toch een kleine entente leek aan te komen. Ik gun vooral mijn familie in Israël.
Het leven zoals wij hier zitten.
[00:25:53] Speaker A: Ja, mooi. Frits Barend, dank voor je komst naar de studio. En u thuis ook bedankt voor het kijken naar deze uitzending. En we roepen u op om op de hoogte te blijven over het nieuws in Israël. Dat kan via onze website cvi.nl slash actueel. Daar vindt u actuele informatie ook over de situatie op dit moment in Israël. Zodat u dat ook kunt meenemen in uw gedachten en ook in uw gebeden. Nogmaals, dank voor het kijken en graag tot de volgende keer.
