Episode Transcript
[00:00:05] Speaker A: De vrijlating van de gegeiselden vorige week bracht veel teweeg in Israël. Hoe gaat het nu met deze twintig mannen en hoe wordt er in Israël op hun vrijlating gereageerd? Smadar Mourag licht het toe. En de deal waarbij deze twintig gegeiselden vrijkwamen heeft een donkere keerzijde, want een deel van de 2000 Palestijnse gevangenen die werden vrijgelaten bestaat uit veroordeelde terroristen die vanwege de aanslagen die ze pleegden ook al jarenlang uitkeringen ontvingen van de Palestijnse autoriteit. En daarover spreken we met Itamar Marcus, de directeur van Palestinian Media Watch.
Van de Palestijnse gevangenen die in de afgelopen verhandeling worden uitgevoerd, 250 van hen zijn geconvicte terroristen, veel van wie zijn gevangen als miljonair. Dit werd in een rapport uit de Palestijnse Media Watch uitgevoerd. Jouw organisatie, Itamar Marcus, welkom in ons programma. Kun je uitleggen de basisuitkomen van het rapport dat je net hebt gepubliceerd over dit?
[00:01:09] Speaker B: Onder Palestijnse autoriteitenwet, Het is een ongelooflijk hoge salarie, vooral aangezien de aandacht van de PA minder dan 1000 dollar per maand is.
Sommige van deze gevangenen, die meerdere levensbeslissingen beheerden... ...hebben al veel, veel jaren in de gevangenis gestaan... ...en ze hebben meer dan een miljoen shekels verzameld. Dus ze komen uit als zeer, zeer rijke mensen. Sommige van deze terroristen zijn horreerlijke vermoordenaars. Bijvoorbeeld, een van de terroristen die het hoogste aantal geld heeft verzameld... ...dat is bijna 2 miljoen shekels... ...heeft een brandstofboom in een auto gestoken...
van de familie van Moses, veel jaren geleden. Ze hebben de moeder en haar 5-jarige zoon vermoord. De drie andere kinderen in de auto en de vader hebben dit allemaal beoordeeld. Ze hebben hun moeder en broer vermoord. Ze hadden allemaal schade. Deze terrorist werd uitgevoerd. Dus niet alleen is hij Hij is nu niet alleen in de gevangenis, hij komt uit als miljonair en als Palestijnse heer.
[00:02:43] Speaker A: Dus deze terroristen die we hier over praten, zijn degenen die net worden uitgevoerd in verantwoordelijkheid voor de hostages, de nog levende hostages van Israël. Dus kun je uitleggen hoe dit mogelijk is, dat terroristen tegen hostages worden uitgevoerd?
[00:03:02] Speaker B: Israël waardeert het leven ongelooflijk.
Dus de kleine hoeveelheden die verblijven, elke leven is een wereld in jewische en christelijke waarde. Dus we hebben geen keuze. We hebben geen keuze, maar om op een gegeven moment te zeggen, oké, we laten deze terroristen gaan. De tragedie, de echte tragedie, is dat dit niet de eerste keer is gebeurd.
Een aantal jaren geleden, vanwege een Israëlse soldaat die werd vermoord, Gilad Shalit, werd Israël meer dan duizend Palestijnse terroristen uitgevoerd. En die terroristen, inclusief Yihya Sinwar, de hoofd van Hamas, die het hele oktober 7-massacre en vermoordheid en alles had gepland, hij was de mastermind daarachter, zodat Er zijn twee problemen met de uitvoering van terroristen. Eén is de vreemde onrechtelijkheid, dat vermoordenaars vrijgaan. En de tweede is dat deze mensen, volgens de Israëlse veiligheidsstatistiek, twee derde van hen gaan terug naar terrorisme. En in het geval van het Gilad Shalit-deal, hebben ze de Hamas-terroristen geleid. voor al deze jaren. We kregen één soldaat vrij, Violad Chalit, maar we verliezen 1.200 mensen op 7 oktober en nog meer 800 of zo soldaten, 400 of zo soldaten, die zijn gestorven tegen Hamas sindsdien. Dus dat kostte ons 2.000. Wat gaat er nu gebeuren? De Israëlse veiligheidsdiensten vermoeden dat ze dit niet meer laten gebeuren. Ze zullen de terroristen volgen, ze zullen ze volgen, ze zullen zorgen dat ze niet weerorganiseerd worden, maar Tragisch genoemd weten we dat het erg moeilijk is om elke terrorist overal te volgen. En we hopen dat we niet moeten betalen voor dit met toekomstige bloed.
[00:04:58] Speaker A: Ja, dus de laatste aandacht die deze terroristen kregen om vrij te zijn, 250 gevangen terroristen, waardeert in totaal 70 miljoen dollar, de Palestinische media hebben gecalculeerd. Kun je uitleggen wat dit aantal betekent?
[00:05:16] Speaker B: Zoals ik al zei, krijgen ze een maandelijk salaris. En hoe langer ze in de gevangenis zijn, hoe hoger de salarie. De totale sum van alle geld die de Palestinische Autoriteit heeft gegeven aan deze 250 terroristen is 70 miljoen. Nu moet je gewoon begrijpen, dat is een klein percentage van de hoeveelheid die ze elke jaar verdienen. Ze verdienen ongeveer 350 miljoen dollar per jaar. Om terroristen in de gevangenis te verantwoorden en de families van wat ze martyren noemen.
Het kan zijn dat elke terrorist die in een oorzaak gaat en wordt vermoord tijdens het oorzaak. Het betekent ook suicidbombers, die duizenden mensen vermoorden. De persoon wordt een suicidbomber, haar familie krijgt een levensstijpend. En in feite, de officiële Palestiniën-Authoriteitsnummer voor deze oorzaak, voor deze oorzaak waren er veel, veel meer mensen die ze gaan noemen moordenaars, voor deze oorzaak waren er meer dan 33.000 Palestiniërs die hun familie kreeg maandelijke stijfentjes omdat ze vermoord waren, maar ook omdat ze vermoord waren door terroristen die vermoord waren door de oorlog van Israël. Dus het is een enorme deel van het budget van de Palestinische Autoriteit. En alle Europese landen die de PA funderen zijn verantwoordelijk voor dit.
[00:06:37] Speaker A: Waarom biedt de Palestinische Autoriteit zo'n hoge betaling aan deze kriminelen?
[00:06:44] Speaker B: De Palestinische Autoriteit terror, ze ondersteunen terror, ze glorificeren en honderen de terroristen. Maar dat is niet genoeg. Ze moeten de terroristen vermoeden dat als er iets moet gebeuren tijdens hun terrorattacks, hun familie Ze worden beschermd, hun familie wordt aangepakt. Dus dit is een soort back-up. Terroristen gaan niet uit, of de meeste gaan niet uit, om te worden vermoord of om deze rewarden te krijgen. Maar ze weten dat als ze worden gevangen, als ze worden gevangen, ze Palestijnse hero's zullen zijn. Iedereen zal hen honderen. En hun familie wordt financieel aangepakt. Ik moet nog één ding toevoegen. Als ik zeg dat ze naar de gevangenis gaan, worden ze hero's. Een terrorist die naar de gevangenis gaat, krijgt een term aan zijn naam aangepast. De gevangenen, of de POW, en hun naam. En zelfs nadat ze uit de gevangenis worden uitgevoerd, noemen ze nog steeds de POW en hun naam. Het is gewoon een schokkende waarde-systeem die de Palestijnse overheid heeft gecreëerd.
[00:07:56] Speaker A: Je gaf een voorbeeld van een terrorist die voor een vreugde die hij heeft veroorzaakt, een paar jaar geleden, en die in de recente deal werd uitgevoerd. Heb je nog meer voorbeelden?
[00:08:06] Speaker B: Ja, er zijn zoveel voorbeelden. Ik zal je nog een tragisch voorbeeld geven. Een Amerikaanse Christenvrouw naamd Christine Lucan bezocht Israël met haar vriend Kay Wilson, een Israëlse uit Britannië. Kay Wilson was een een soort tourguide, en ze nam haar mee op een hik in de heuvelen buiten Jerusalem. Twee Hamas-terroristen vonden hen daar. Ze hebben Christine geslaagd en haar vermoord. Ze hebben Kaye over een dozend keer geslaagd, en ongelofelijk dachten ze dat ze dood was.
En toen ze verloor, draaide ze zich een ongelooflijke afstand, terwijl ze van al deze wonden bleef. Ze werd op de parkeerplaats gevonden, en dan naar een ziekenhuis gereden en overleefde. De terroristen die K. hebben geslaagd, en de terroristen die Christine Lucke, een Amerikaanse Christen, hebben vermoord, gaan nu vrij. En dit zijn wat van de horreerlijke, horreerlijke mensen die weer op straat gaan lopen.
[00:09:17] Speaker A: Jij hebt al bijna dertig jaar samen met een team gewerkt om dit probleem en veel meer problemen over de Palestijnse autoriteit te laten zien. Waarom is het belangrijk om dit werk te doen?
[00:09:30] Speaker B: Het is belangrijk omdat de Palestijnse autoriteit door te veel landen aangezien is als een vredespartner voor Israël. En omdat dat zo is, geven ze nog steeds honderden miljoen dollar per jaar. Honderden miljoen euro komen in vanuit de Europese Unie en veel Europese landen geven nog meer geld. Een aantal jaren geleden, toen de Verenigde Staten eindelijk overtuigd waren door het materiaal dat PMW ze had laten zien, dat dit een onwaardige terrorisatieorganisatie is, omdat ze terroristen bewaardeerden. Dus ze stopten. Ze stopten de Palestiniën-Authoriteit te bieden. Maar de Europaans blijven. En omdat ze blijven, heeft de Palestinië-Authoriteit geen motivatie om een terrorisatie-steunende organisatie te stoppen. En als Europa zou wakken tot de Palestinië-Authoriteit, Zolang je terroristen verantwoordt, krijg je geen cent van ons. Zolang je glorifierende terroristen en scholen na terroristen noemt, en je mensen onthoudt om Israëliën en Joezen te vermoorden, krijg je geen fonds. En laat me nog zeggen, wanneer ik zeg om je mensen te onthouden om Joezen te vermoorden, zeven keer in de laatste jaar. We hebben het op de officiële Palestiniënse Autoriteitstelevisie gehoord. Dit is allemaal onder controle van de PA. Zeven keer. Ze hebben religieuze figuren gehad, inclusief religieuze leiders op televisie.
die de volgende woorden uitlezen. Telen de Joeden een voor een, dooden ze een voor een, blijf er geen enkele. Blijf er geen enkele. Letterlijk, vragen om de overtrekking van de Joeden, opnieuw, op Palestijnse authoriteits-officiële televisie. En de Europese, die de PA bedrijven, bedrijven de salarissen van deze mensen, die de overtrekking van de Joeden bedrijven.
[00:11:27] Speaker A: Itmar Marcus van Palestina Media Watch, heel erg bedankt.
[00:11:32] Speaker B: Heel erg bedankt, Sarah.
[00:11:35] Speaker A: De beelden van hoe de twintig laatste levende gegeizelden herenigd werden met hun families gingen de wereld over. Hoe gaat het nu met hen? En nu ze allemaal weer thuis zijn, is dit dan een hoofdstuk dat Israël eindelijk kan afsluiten? Ik vraag het aan Smadar Morag vanuit Israël.
Ruim een week geleden, vorige week maandag 13 oktober, werden de 20 nog levende gegeiselden vrijgelaten. Smadar Morag, op jouw Facebookpagina Shalom uit Israël bereik je in de afgelopen dagen heel veel mensen met je berichten over hoe het gaat met deze 20 ex-gegeiselden, deze 20 jongens. Kun je daar wat over delen?
[00:12:25] Speaker C: Het is inderdaad waanzinnig, Sarah. Ik heb gecheckt hoeveel mensen de afgelopen maand mijn pagina hebben bezocht, dat is dan zonder Telegram, Instagram, alleen Facebook, zit ik op 2 miljoen. Dat is gewoon abnormaal.
[00:12:42] Speaker A: Ja, maar de mensen zijn dus heel betrokken bij die verhalen van die gegijzelden die inmiddels vrij zijn.
[00:12:48] Speaker C: Ja, dat is logisch. Dat zijn die verhalen die je altijd bij blijven en die je nooit zult vergeten. Het is zoiets groot.
[00:12:59] Speaker A: Ja, sommige van die gegeiselden die zijn inmiddels ook ontslagen uit het ziekenhuis. Betekent dat dat nu weer goed met ze gaat? Dat ze gewoon weer deelnemen aan de samenleving?
[00:13:10] Speaker C: Nou, nee. Het is... Wat zij mee hebben gemaakt, die mensen, is zo schrijnend, is zo erg. En je moet ook begrijpen dat we niet alles in de media horen. Je kunt je voorstellen dat als er bijvoorbeeld seksueel misbruik is geweest dat je dan als je weer terugkomt in de maatschappij geen zin hebt dat de hele wereld weet wat er met je gedaan en niet alleen dat ik denk dat er wel meerdere dingen zijn gedaan met ze waar wat ze voor zichzelf zouden willen houden, omdat het gewoon te moeilijk is om te behappen. En ook heel veel dingen stop je natuurlijk weg om te overleven. Dus ik denk dat het heel lang gaat duren voordat die mensen weer meegaan doen in de maatschappij. Het ligt er ook heel erg aan bij wie je zat, door wie je werd vastgehouden en wat er met je is gedaan. Je kunt je voorstellen dat bijvoorbeeld soldaten, jonge soldaten zoals Rom en Bar en Matan, En dan heb ik het over Matan Ankeres. Die drie waren soldaten of zijn soldaten. En die zijn het meest mishandeld.
[00:14:27] Speaker A: Welk verhaal greep jou in de afgelopen dagen het meeste aan? Want zo langzamerhand komen de verhalen naar buiten. Dan horen we meer van wat zij in Gaza hebben meegemaakt. Wat heeft jou het meeste aangegrepen persoonlijk?
[00:14:42] Speaker C: Avina Tan-Or.
Ze zijn allemaal heel bijzonder. Maar wat voor mij, met mij meegaat, zeg maar, deze komende dagen, dat is Avinathan Or en Matan Angerest. Moeilijk kiezen, trouwens. Avinathan Or is degene die, zeg maar, toen met Noar Gamani is ontvoerd. Toen is hij op een motor gezet en hij is lopend meegenomen.
Hij heeft deze hele periode alleen gezeten. In het donker, in de tunnels, in een kooi. Geen daglicht gezien. Heel weinig gesprekken ook met de terroristen die hem vasthielden. Omdat ze van bovenaf door hadden gekregen dat ze door min mogen met hem mogen praten. Zoveel mogelijk isoleren en kwellen.
Hij is uitgehongerd. En ik kan je voorstellen... Alleen als ik er bij nadenk, zou hij daar normaal uit kunnen komen, uit zoiets. En die jongen is zo sterk en die komt uit zo'n bijzondere familie, want inmiddels ken je de ouders, want die spreken natuurlijk heel veel, voornamelijk zijn moeder in de media. Als je dan hem ziet, dan begrijp je dat familie en familiewaarde Je gereedschap is in het leven op het moment dat je moeilijke dingen meemaakt. En hij is echt daar het bewijs van. Hij is heel veerkrachtig. Zijn moeder vertelde gisteren dat hij weer heel erg zin heeft in het leven. Dat hij weer heel erg plannen heeft. Dat hij zijn humor niet is verloren. Dat is fantastisch. Dat je je humor niet verliest.
Matan Angerest die terugkwam en de volgende dag al bij het graf stond van zijn commandant en hem toesprak bij zijn begrafenis en dan echt ook hardop uitsprak van ik wil Gaza weer in want ik wil de lichamen van mijn vrienden die ook mee zijn genomen weer bevrijden. Wat een klas, wat een generatie, wat een jongens.
Als ik zijn moeder was, had ik hem twee klappen in zijn gezicht gegeven en gezegd, dat gaat niet gebeuren. Maar aan de andere kant hoor je dat en dan denk je van, wat ben jij toch een inspirator? Wat ben je toch een voorbeeld voor mensen? Dat ondanks je lijden, je het lijden van een ander nog ziet.
[00:17:13] Speaker A: Ja, nou ja, een andere persoon was, je noemde hem al net even kort, Ron Braslavski. Nou ja, oude gegezelden die vrijkwamen, die zagen er sterk vermagerd uit, maar bij hem was het ook wel heel opvallend. Is er iets bekend over hoe het nu met hem gaat?
[00:17:30] Speaker C: Nee, het is nu... Er zijn heel veel filmpjes geweest van heel veel mensen die hem voor goeds hebben gedaan en hem cadeaus hebben gebracht. Hij is ontzettend verwend.
Met alles wat zijn hart je het maar kan begeren, heeft hij cadeau gehad. Hoe het nu met hem gaat, weet ik niet. Ik denk dat hij al thuis is, dat hij gister vrij is gelaten vanuit het ziekenhuis. Maar ze waren allemaal zo dun, hè. Alleen omdat ze dachten van die deal gaat binnenkort komen, zijn ze ze allemaal gaan voeden. Maar bij hem zie je, behalve dat hij er heel erg dun uitziet, zie je bij hem ook echt iets een soort gebrokenheid. Je ziet dat die jongen een andere jongen is geworden dan wat hij was.
[00:18:17] Speaker A: Wat is de rol geweest van het geloven in de levens van deze jongens in de afgelopen twee jaar?
[00:18:25] Speaker C: Waanzinnig. De meesten van hun geven ook echt in hun testimonie aan dat ze de nabijheid hebben gevoeld van God. Dat ze licht hebben gevoeld in een donkere ruimte. Dat ze dat ze echt zijn aanwezigheid voelden en ze hadden ook allemaal degene die ik heb gehoord. Want er zijn sommigen die niet zoveel hebben gesproken in de media. Maar degene die ik gehoord heb, die hebben echt medegedeelden. Bijvoorbeeld één had geen tveline, z'n bedsriemen. En hij heeft dat gewoon gemimd, alsof hij dat elke dag deed.
Een ander heeft echt voor elkaar gekregen, dat is Matan Angeres, dat hij uiteindelijk een gebedsrie mee heeft gekregen en een gebedsboek. Hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen, dat hij dat van terroristen heeft gehad, dat is uniek, maar dat zegt dus wel iets over zijn persoonlijkheid. Dat je weet hoe je met je vijand eigenlijk dan een contact kan maken en uiteindelijk iets kan krijgen wat je goed doet.
[00:19:27] Speaker A: Ja, nu hebben we in de afgelopen anderhalve week gezien hoe feestelijk deze twintig jongens zijn onthaald in Israël toen ze eindelijk weer thuis kwamen na twee jaar geiseling. Hoe komt het eigenlijk dat de Israëli's zo betrokken zijn bij mensen die ze niet eens persoonlijk kennen?
[00:19:45] Speaker C: Ik denk dat jullie ook heel erg betrokken zijn bij deze jongens, toch? Ik denk dat iedereen die zijn hart geopend heeft naar deze jongens zo heeft ervaren. Weet je wat het mooie is, denk ik, ten eerste zijn we een volk. We zijn allemaal familie van elkaar. Ten tweede is het een heel klein land. Heel veel mensen kennen elkaar. Als je hem niet direct kent, kent je wel een tante of een oom of een buurman die je weer kent.
en dit is een heel mooi voorbeeld dat als je bidt voor een ander en dat hebben jullie ook gedaan als je bidt voor een ander dan krijg je een soort Band met iemand zonder dat diegene daar aan de andere kant actief onderdeel van wordt. Dan krijg je dus een soort relatie met elkaar waardoor je gaat houden van diegene. Dus het bidden is een middel waardoor je gaat houden van de ander. Net zoals geven ook een band creëert en ook liefde creëert. En ik denk dat dat de reden is waardoor je zoveel liefde ervaart zonder ze te kennen eigenlijk.
[00:20:52] Speaker A: Ja, nu nog niet alle lichamen van de gegijzelden zijn terug van de gegijzelden die niet meer leven. We hebben ook de posters nog steeds in onze studio hangen van die mensen. En de vraag is of alle lichamen überhaupt gevonden gaan worden. Wat doet dat met de Israëlse samenleving? Want het is toch een hoofdstuk wat eigenlijk nog niet is afgesloten.
[00:21:11] Speaker C: Dat klopt. Wij voelen ook allemaal absoluut niet dat er nu vrede is en dat het nu stilte is. Dat is allemaal een fake stilte.
En dat daar nog lichamen zitten, dat is gewoon nog steeds een open wond. En de vraag is inderdaad ook of ze allemaal gevonden gaan worden. Dat is een hele goede vraag.
[00:21:30] Speaker A: Ja, want het feit natuurlijk dat de levende gegijzelden terug zijn in Israël, merk je dat dat in Israël onder de bevolking dan toch een stukje herstel geeft? Je geeft net aan van de oorlog is nog niet voorbij in die zin, maar is dit stukje dan toch wel echt afgesloten?
[00:21:49] Speaker C: Je hebt het met iedereen daarover. Ik was net met een vriendin koffie drinken. Je hebt de hele dag het alleen maar over hoe waanzinnig het is dat ze weer thuis zijn en dat we gehuild hebben van blijdschap, maar we hebben ook nog steeds een rand van rouw erin. Want er zijn zoveel soldaten gevallen in deze oorlog met het doel om de grijze luizen te vinden.
Dat zit er ook weer in, maar tuurlijk, het is een heel belangrijk onderdeel van het herstel. Absoluut. Goed nieuws, goed nieuws. Dat geeft je energie.
[00:22:27] Speaker A: Ja, een reden tot heel veel dankbaarheid. Madar Morag vanuit Israël, hartelijk dank voor jouw toelichting.
[00:22:33] Speaker C: Dankjewel en jullie bedankt voor al jullie gebeden. Zo zie je maar weer, als we met z'n allen één worden, dan kunnen wonderen geschieden.
[00:22:41] Speaker A: Dankjewel.
[00:22:43] Speaker C: Fijne dag.
[00:22:51] Speaker A: Zo zijn we aan het einde gekomen van deze uitzending van Christen voor Israël. Nu kunt u op de hoogte blijven over de actualiteits. Ga daarvoor naar onze website cvi.nl slaas actueel. Daar vindt u allerlei interessante artikelen en ook natuurlijk deze uitzendingen en onze podcasts. Nogmaals heel veel dank voor het kijken en graag tot de volgende keer.
